Burrat japonezë në krizë identiteti
Fukushima Michihito donte të martohej me të dashurën e tij. Por një dekadë më parë ai u sëmur, iu desh të pushonte së punuari dhe si pasojë u nda me të. “Mendova se nëse nuk mund të mbaj familjen time, nuk duhet të martohem,” kujton ai. Më vonë ai kuptoi se shumë burra japonezë janë nën të njëjtin presion për të përmbushur rolin tradicional të mashkullit. Ai tani drejton një “linjë telefonike për burra” në qytetin e Osakës, e cila inkurajon burrat të diskutojnë problemet e tyre. Në Japoni, marrëdhëniet midis burrave dhe grave po ndryshojnë pasi treguesit e martesës bien dhe më shumë gra hyjnë në fuqinë punëtore.
Por ideja se burrat janë përgjegjës për anën materiale të familjes mbetet e rrënjosur thellë. Në vitin 2022 vetëm 17% e burrave të kualifikuar morën leje prindërore, krahasuar me 80% të grave. Gratë japoneze shpenzojnë pesë herë më shumë duke bërë punë se sa burrat.
Një sondazh në vitin 2022 nga Lean In Tokyo, një grup aktivistësh, sugjeroi se mbi 60% e meshkujve japonezë ndihen nën presion të madh në punë për shkak të pritshmërisë së ata duhet të bëjnë rolin e burrit, të rrenjosur në shoqërinë japoneze.
Në Japoni, e cila ka shkallën më të lartë të vetëvrasjeve në G7, burrat kanë dy herë më shumë gjasa të vrasin veten sesa gratë.
Linja telefonike z. Fukushima ndihmon në drejtimin u krijua në vitin 1995. Ajo u themelua kryesisht në një përpjekje për të reduktuar dhunën në familje duke u dhënë burrave në ankth një mundësi për t’i diskutuar problemet e tyre.
Që atëherë, linja telefonike ka marrë thirrje për një gamë të zgjeruar shqetësimesh, duke përfshirë marrëdhëniet, seksualitetin dhe punën. “Më shumë meshkuj po lodhen nga këto përgjegjësi dhe duan të jenë të lirë”, thotë Fukushima.
Për problemin është interesuar edhe qeveria. Në vitin 2010 ai përfshiu një objektiv për të promovuar “këshillimin e burrave” në planin e tij të barazisë gjinore. Tani ka mbi 80 qendra këshillimi që ofrojnë këtë shërbim.
Rolet gjinore të Japonisë me burrin rrogëtar dhe mamanë që rri në shtëpi – u forcuan gjatë bumit të vendit të pasluftës. Pas krizës së naftës në fillim të viteve 1970, ato role të ngurta filluan të prishen në shumë vende perëndimore, pasi gjithnjë e më shumë gra hynë në punë si përgjigje ndaj stanjacionit ekonomik dhe mungesës së fuqisë punëtore.
Në të kundërt, Japonia u përpoq të kapërcejë krizën duke zgjatur orarin e punës së burrave.
Shkalla e madhe në të cilën burrat japonezë inkurajohen të angazhohen për të punuar është një tjetër pengesë për ndryshim. Burrat pensionistë përshkruhen si nureochibazoku, ose “gjethe që ka rënë”, sepse, duke mos pasur hobi apo miq, ata ndjekin gratë e tyre si një gjethe e lagur e ngjitur në këpucë.
Një artikull kryesor i revistës ofron këshilla për gratë që vuajnë nga një rast i rëndë i “Sindromës së Burrit në pension”. Për meshkujt, dhimbja e konsiderimit si barrë nga bashkëshortja e tyre gjatë gjithë jetës mund të jetë e madhe.
Fukushima ankohet se “kaq shumë burra sakrifikojnë veten për punë për të siguruar familjen e tyre – vetëm për të kuptuar më vonë në jetë se nuk i përkasin kësaj familjeje”. /Gazeta tema