Çfarë dëshiron të na thotë Zoti nëpërmjet largimeve "të papritura"?/Vdekja e Shpat Kasapit si një pasqyrë për shpirtrat tanë
Nga Alban Gorishti
E mbaj mend qartë ditën kur, në qytetin tim të lindjes, e pashë për herë të parë Shpat Kasapin. Ishte një ditë vere, e nxehtë, dhe një ditë e xhuma; sapo po përgatiteshim për të hyrë në xhami për namazin e xhumasë, një figurë e njohur u afrua papritur, duke mbajtur mbi fytyrë një buzëqeshje të veçantë, që duket se sfidonte zakonet dhe kohën e vendit tonë. Ai u fal aty mes gjithë të tjerëve thjesht, pa bujë, pa kamera, vetëm një shpirt përballë Krijuesit të vet. Momenti ishte i veçantë, sepse feja e zhvesh njeriun nga çdo titull, famë apo privilegj, dhe lë vetëm një qenësor i thjeshtë, i përballur me të Vetmin e përjetshëm. Sot, lajmi i humbjes së tij tronditi zemrat, dhe pyetja lind natyrshëm, çfarë do të thotë Zoti me këtë?
