B2 gjigantë nga qielli ose parashutistë nga toka për të goditur bunkerin a.tomik të Fordow-t
Teherani nuk po paguan një çmim për keqbërjet e tij”. Nëse do të varej nga Gjenerali Michael “Erik” Kurilla, komandant i forcave amerikane në Lindjen e Mesme, sulmi kundër Iranit duhet të kishte filluar që në pranverën e vitit 2024, kur ai shqiptoi këto fjalë të zjarrta para Senatit. Për dikë si ai që veshi uniformën në vitet 1980, ajatollahët janë armiqtë e betuar që poshtëruan Amerikën me pengjet e ambasadës dhe masakrën e marinsave në Bejrut. Nuk është rastësi që Kurilla i detyron të gjithë bashkëpunëtorët e tij të lexojnë “Portat e Zjarrit”, një libër për spartanët në Termopile që i rezistojnë perandorisë persiane.
Në këto orë, gjenerali ka marrë “carte blanche” nga kreu i Pentagonit, Pete Hegseth, i cili është mbështetës i Trumpit, duke i lejuar atij të injorojë kujdesin e treguar nga Shefi i Shtabit Dan Caine dhe kreut të strategjisë ushtarake Elbridge Colby.
Kurilla, me nofkën “Gorilla” për sjelljet e tij të vrullshme si parashutist, ka marrë leje për të lëvizur nëpër Iran një mori aeroplanësh dhe raketash të gatshme për t’i dhënë një goditje vdekjeprurëse teokracisë shiite.
Ka një fluks të vazhdueshëm avionësh luftarakë që zbarkojnë në aeroportet e Izraelit dhe aleatëve arabë të SHBA-ve: dhjetëra F35, F15, F16 dhe F22 i shtohen skuadriljeve të vendosura atje që nga pranvera e vitit 2024 dhe F18-ve të transportuesve të avionëve “Vinson”, të cilëve do t’u shtohen edhe ato të “Nimitz” dhe “Ford” që po lundrojnë me shpejtësi të plotë drejt zonës së krizës.
Totali së shpejti mund të kalojë 250 avionë luftarakë: një numër më i madh se e gjithë flota e avionëve luftarakë të shtetit hebre.
Gjenerali Kurilla nuk është i kënaqur me këtë: ai dëshiron fuqi zjarri të pakufizuar, aq sa dy transportues të tjerë aeroplanësh që nisen për operacione në Atlantik të mund të nisen për në Mesdhe dhe të vendosen nën komandën e tij.
Misioni i saj i parë është parandalimi: t’i bëjë Teheranit të kuptojë se shpërthimi i bombave nuk do të ngadalësohet në ditët në vijim për shkak të konsumimit të skuadriljeve izraelite, të rraskapitura nga misionet që zgjasin gjashtë orë rresht dhe kërkojnë katër furnizime me karburant gjatë fluturimit.
Ndërhyrja amerikane jo vetëm që do të dyfishojë praninë e armatosur në qiell, por gjithashtu do t’u lejojë atyre të sulmojnë ato streha të Pasdaranëve në rajonet jugore dhe lindore më larg Mesdheut: për F18-at e transportuesve të avionëve ato do të jenë objektiva të lehta, duke u lejuar atyre të shkaktojnë goditjen përfundimtare në rrjetin e Rojeve të Revolucionit dhe ushtrisë iraniane.
Kërkimi për lëshues raketash balistike dhe rezerva municionesh do të intensifikohet gjithashtu falë kontributit amerikan: me një prani të shtuar të avionëve gjithmonë në ajër, ata do të jenë në gjendje të sulmojnë brenda pak minutash automjetet vetëlëvizëse që nisin hakmarrje kundër Izraelit dhe të shtojnë bastisjet në strehimet e tyre nëntokësore.
Objektivi kryesor i Pentagonit, megjithatë, është një tjetër, i përsëritur disa herë nga Donald Trump: të parandalojë Iranin që të ketë bombën atomike. Dhe kështu sfida vendimtare do të ketë të bëjë me laboratorin e fortesës së Fordow, një labirint tunelesh të gërmuar 100 metra të thellë nën një mal.
Në ishullin e Diego Garcias ndodhet një rresht bombarduesish B52, të cilëve së shpejti do t’u bashkohen katër B2 Spirits, avionë të fshehtë “të padukshëm për radarët” që ngjajnë me lakuriqët e natës kolosalë: ata janë të destinuar të mbajnë pajisjen më të fuqishme konvencionale që ekziston, të quajtur Moab ose “nëna e të gjitha bombave”.
Moab peshon mbi 13 ton dhe përmban 2 mijë e 400 kilogramë eksplozivë me potencial të lartë: ai depërton 60 metra beton, pastaj shpërthen, duke shkatërruar gjithçka.
Ka nga ata që besojnë se nuk do të jetë i mjaftueshëm vetëm çmontimi i kështjellës shkëmbore që ruan sekretet atomike të ajatollahëve: ata përmendin efektin e dobët të përdorimit të vetëm real, kundër shpellave të ISIS-it në Afganistan në vitin 2017, dhe precedentin e NATO-s e cila në vitin 1999 hodhi çdo lloj shkatërruesi bunkerësh kundër hangarit të blinduar serb nën një kodër në Prishtinë pa arritur të dëmtojë Mig-ët që përmbante.]
Për këtë arsye, po vlerësohet edhe një plan tjetër veprimi, i cili mund të bëhet më konkret nëse skuadronet amerikane sigurojnë mbulim të dyfishtë të qiellit: dërgimi i parashutistëve izraelitë për të pushtuar Fordow, siç bënë gjermanët në vitin 1940 kundër fortifikimeve belge të Eben-Emael, të konsideruara të pamposhtura.
Iranianët kanë hartuar mbrojtje të të gjitha llojeve për të neutralizuar një sulm nga qielli, pa parashikuar mundësinë e një pushtimi nga toka.
Si do të ndodhte? Ekipet e sulmuesve do të merrnin kontrollin e hyrjeve, të ndjekura nga të tjerë që do të zbarkonin me Hercules në shkretëtirë dhe do të pajiseshin me automjete speciale jashtë rrugës për të transferuar pajisjet e shkatërrimit në bazën e tuneleve.
Megjithatë, reagimi i Teheranit ndaj hyrjes së Shteteve të Bashkuara në konflikt nuk duhet nënvlerësuar. Pavarësisht se kanë pësuar mbi një mijë bombardime, Pasdaranët nuk dorëzohen dhe dje arritën të përdorin raketat Sejil, të cilat kanë një kokë luftarake shkatërruese me 650 kilogramë TNT dhe një trajektore që është më e vështirë për t’u parashikuar.
Në rezervat e tyre ka ende koka raketore me gaz nervor dhe substanca të tjera kimike vdekjeprurëse, të cilat do të përfaqësonin mjetin e fundit për hakmarrje: edhe një raketë e goditur nga interceptorët do të ishte në gjendje të përhapte helmet në qytete.
Ekziston gjithashtu bindja se nëse amerikanët hyjnë në luftë, milicitë shiite irakiane do të thyejnë bllokimin dhe do të përpiqen të sulmojnë bazat e Pentagonit në Bagdad, por sulmet vetëvrasëse kundër personelit dhe instalimeve amerikane në të gjithë rajonin nuk mund të përjashtohen.
Së fundmi, mbetet kërcënimi në Ngushticën e Hormuzit: Garda Revolucionare ka grumbulluar të gjitha llojet e mjeteve – mina, dronë detarë, tufa anijesh të shpejta – për të paralizuar trafikun e cisternave të naftës në Gjirin Persik.
Çmimi i një fuçie tashmë po rritet ndjeshëm dhe bllokimi i rrugëve të naftës dhe gazit bruto mund t’i japë një goditje serioze ekonomive perëndimore./ tvklan.al/
