Spanjë: Presidenti i Sidenor paditet për bashkëpunim në gje.nocidin e Gazës për shkak se i ka shitur çelik industrisë ushtarake i.zraelite
Gjyqtari i Gjykatës Qendrore Hetimore Nr. 1 të Gjykatës Kombëtare, Francisco De Jorge, po heton presidentin e Sidenor, José Antonio Jainaga, dhe dy nga drejtuesit e tij për kontrabandë dhe bashkëpunim në një krim kundër njerëzimit ose gjenocid në lidhje me shitjen e dërgesave të çelikut kompanisë Industrive Ushtarake të Izraelit (IMSI).
Sipas burimeve ligjore, gjyqtari, i cili i thirri të tre për të dëshmuar më 12 nëntor, pohon se këto transaksione u kryen me dijeni të plotë se kompania është prodhuese e armëve të rënda dhe të lehta, dhe se materiali i shitur do të përdoret për të prodhuar armë gjatë ofensivës ushtarake të Izraelit kundër Gazës.
Pas shpalljes së padisë, Sidenor lëshoi një deklaratë duke deklaruar se e ka lënë çështjen në duart e avokatëve të saj dhe do të ndjekë udhëzimet e gjyqtarit, të cilëve do t'u ofrojë të gjitha informacionet që zotëron. Kompania vuri në dukje gjithashtu se më 1 korrik, bëri publike vendimin e saj për të pezulluar të gjitha marrëdhëniet tregtare me Izraelin, një masë e miratuar pas vendimit të qeverisë spanjolle në prill për të pezulluar kontratat me atë vend.
Gjyqtari, i cili këtë të premte hoqi sekretin e hetimit që kishte qenë në vend që nga fillimi i hetimit disa muaj më parë, theksoi se, sipas një komunikimi zyrtar të 10 shtatorit nga Zyra e Komisionerit të Përgjithshëm të Informacionit, shitja e çelikut dyshohet se është kryer pa kërkuar autorizim qeveritar dhe pa e regjistruar atë.
Tre të dyshuarit në këtë procedurë, e cila u iniciua pas një ankese nga Shoqata e Komunitetit Palestinez të Katalonjës-Terra Santa, janë thirrur për të dëshmuar para gjyqtarit më 12 nëntor.
Gjykatësi e kupton se ngjarjet që ndodhën në Gaza janë të njohura publikisht, si për shkak të informacionit të publikuar çdo ditë në shtyp dhe në televizion, ashtu edhe për klasifikimin e përkohshëm të këtyre ngjarjeve si krim nga Gjykata Ndërkombëtare Penale dhe ankesat e paraqitura nga Raportuesja Speciale e OKB-së, Francesca Albanese, dhe nga UNRWA, ndër individë të tjerë dhe agjenci të Kombeve të Bashkuara.
Sipas mendimit të hetuesit, këto ngjarje përbëjnë krimin e kontrabandës sipas Ligjit Organik për Shtypjen e Kontrabandës dhe krimin e bashkëpunimit në një krim kundër njerëzimit sipas neneve 29 dhe 607 bis të Kodit Penal, ose, ndryshe, bashkëpunimin në krimin e gjenocidit sipas nenit 607 të të njëjtit tekst ligjor.
Gjyqtari i Gjykatës së Parë Qendrore të Hetimit konsideron se faktet i atribuohen edhe kompanisë tregtare Clerbil SL, e cila mban pozicionin e drejtorit të vetëm të Sidenor Holdings Europa. Megjithatë, ai beson se për momentin, nuk është e përshtatshme të akuzohet Sidenor si një person juridik, duke pasur parasysh rolin aktiv të punonjësve të kompanisë dhe kontributin e tyre në denoncimin publik, si dhe për të parandaluar vazhdimin e aktivitetit të supozuar kriminal.
Ai mbështetet në Direktivën e Bashkimit Evropian të transpozuar tashmë në Spanjë mbi mbrojtjen e sinjalizuesve, e cila e shtrin mbrojtjen edhe për personat juridikë që mund ta kenë atë status. Kjo përmbushet në këtë rast, sipas gjyqtarit, në interes të punonjësve, të cilët nuk do të preken nga përjashtimi i kompanisë nga masat paraprake ose penalitetet e mundshme që mund t'i vendosen si person juridik.
Kush është Sidenor?
Sidenor është një nga kompanitë kryesore të çelikut baske dhe aktualisht është në proces të bërjes aksionar në Talgo, prodhuesi kryesor i trenave në Spanjë. Ky transaksion u konfirmua në shkurt të këtij viti me një çmim prej 177 milionë eurosh, që përfaqëson 29.7% të kapitalit të mbajtur nga fondi Trilantic, duke i lejuar ata të shmangin nisjen e një oferte blerjeje për 100%. Ky hyrje, e cila u nxit nga kapitali nga fondi Finkatuz dhe fondacionet BBK dhe Vital, do të siguronte kapacitetin industrial që Talgo ka nevojë për të shpëtuar situatën e saj financiare.
Ky prodhues trenash ka shumë dërgesa materialesh në pritje në Spanjë, Gjermani dhe Danimarkë. Situata është e tillë që Renfe është detyruar të kërkojë 116 milionë euro kompensim për vonesën në dorëzimin e trenave të Avril, të cilët mbërritën në maj 2024. E gjithë kjo shoqërohet me pasqyra financiare gjithnjë e më të vështira.
