Hebrenjtë nxitësit e lashtë/modern të ateizmit 2
Nga Alban Gorishti
Vazhdim i serialit /Për ty miku/mikja ime ateiste 16
Miku/mikja ime kafsha mbrohet me instikte ndërsa njeriu me intelekt. Psh edhe nëse kalorësi i hipur në një kal do ta detyrojë kalin të kapërceje një vijë uji të thellë ky i fundit do ta “mohojë” ta kapërcejë atë edhe nëse shaluesi e qëllon, ndërsa personi kur dehet (pra e humbet llogjikën) dhe e shikon këtë vijë uji të thellë nuk arrin dot ta masë distancën apo thellësinë e saj ashtu që llogaritë i dalin gabim dhe rrjedhimisht bie brenda këtij pellgu . Prandaj thuhet që kafsha mbrohet me instikt ndërsa njeriu me intelekt. E kështu humbja e llogjikës tek njeriu mundet të jetë po aq fatale sa edhe humbja e instikteve tek kafsha.
Vizioni hebre i besimit në metafiziken i ngjan besimit sekularist i cili rëndom po perdoret edhe nga shume prej shoqërive tona tradicionale i cili përpiqet tia heqë njeriut interesin personal për botën e përtejme duke e këthyer interesin e tij tëresisht nga jeta e kesaj bote. “Mbytja” e hyjnores (Vrasja e profetëve nga ana e tyre) dhe “adhurimi” i pasurisë është argument bindes i këtij mendimi.
Historikisht ata kanë qenë të dehur nga ky vizion i ceket per të vërtetat ndaj aspak nuk i kanë parë ato edhe nëse ato të verteta mundet të kishin madhësinë e nje mali (malit Tur në kuran ku Zoti thotë për ta “(Përkujtoni) Kur Ne patëm marrë prej jush besën tuaj, ngritëm mbi ju (kodrën) Turin (u thamë): veproni sipas atij (Tevratit) që ua dhamë me seriozitet, e mësoni atë që është në te, ashtu që të ruheni “ Bekare.
E çuditeshmja e kësaj çeshtjeje është që edhe nëse ti e humbet interesin ndaj botës tjetër, bota tjetër (vdekja) ka për tu kujtuar për ty një ditë apo nje tjetër por çfarë ndodh nëse llogaritë e tua në shpërfilljen e vazhdimit të jetës pas vdekjes janë të gabuara?
Realisht prej njerezve më të çuditeshem që ka njohur ky nënqiell janë hebrejtë dhe të gjithë ata që i përngjasojnë atyre, kjo pasi ndodhitë e tyre me jeten e vdekjen (faraoni i vriste, Zoti i shpëtoi në shumë raste nga vdekja e sigurtë) kanë qenë gjithmonë në cakun e një vije shume të hollë ndarëse. Sa shpesh e kanë parë vdekjen me sytë e tyre por Zoti i ka shpëtuar, ashtu që pikerisht “ta njohin jetën nëprmjët vdekjes”, pra të falenderojnë për ate që iu dha prej mirësive jetike dhe ngadhënjmit prej vdekjes. “Është e sigurt se njerëzit më lakmues për të jetuar, ti ke për të gjetur ata (jehuditë), bile edhe më lakmues se idhujtarët. Ndonjëri prej tyre dëshiron të jetojë një mijë vjet, por edhe sikur të jetojë, ajo (jeta e gjatë) nuk do ta shpëtojë atë.... “ Bekare, e njohur është po ashtu shfaqja teatrale që Shekspiri shkroi dhe realizoi me temë” tregtari i Venetikut” ku fliste në menyrë tallëse për një çifut i cili jepte hua me kamatë. Shekspiri me kete komedi e neverit shpirtin e çifutëve të dhënë ekstremisht ndaj anës materiale të kësaj bote aq shume saqë kapitali, pasuria e tyre u ngrit mbi dinjitetin e të tjereve.
Është e rëndësishme të shikojmë rrugëtimin raskapitës të hebrenjve në këtë botë pasi kështu kupton arsyet pas dhënies së tyre të tepërt pas materializmit dhe sekularizmit historik tek ata . Edhe pse i vuajturi arrin ti rehatojë të tjerët tek ta ka qënë e kundërta, ata vazhdimisht i kanë futur në ҫoroditje dhe përҫarje njerëzit nëpërmjet teorive ateiste apo deiste të tyre. Hebrejtë duke patur mundesi vërtet të jenë nje prej popujve më përparimtar në histori për shkak të besimit nëpermjet të cilit Zoti i zgjodhi ata për dergesën e Tij (profecinë dhe profetët e shumtë tek ata) tek njerezit, por ka ndodhur ekzaktësisht e kundërta duke e mohuar vazhdimisht ketë privilegj ata kanë vuajtur dhe janë sjellë vërdallë më kot nëpër “shkretetirat “ e pafundme të kesaj bote duke u lodhur aq shumë saqë humbën dhe ate pjesë të imët të besimit të brishtë qe u kishte ngelur, dhe duke u bërë prej popujve më të vjetër ateist në rruzullin tokesor. Zoti tha për këtë endje të gjatë të tyre : (Zoti) Tha: “Ajo (tokë) është e ndaluar (haram) për ta katërdhjetë vjet. Do të sillen nëpër tokë (të hutuar). Ti mos u mërzit për popullin e shfrenuar” Maide . I gjithë ky udhëtim si pasojë e atij brezi që mohuan pasi argumentet tek ata ishin provë e qartë e vërtetësisë së Zotit dhe të dërguarve të tij ,ndaj kjo periudhë (40 vite) ishte pikërisht për të larguar atë të keqe që solli ai brez duke shpresuar se brezi pasardhës do të ishte i aftëta zvendësonte ngurtësimin e zemrave mosbesuese me dritën e qartë të besimit .
Kjo lodhje e tyre (dhe e të gjithë atyre që mbartin kredon e njëjtë ateiste ) më kujtoi historinë e atij personi që kalon pranë një toke të thatë dhe krejt befas zbulon vendin e një thesari. Nis të gërmoje dhe kërkon derisa gjen monedha ari dhe argjendi. Pastaj thotë me vete : “Po e morra vetë thesarin pak e nga pak atëherë do të preokupohem dhe nuk do mund të kenaqem me të mirat që kam gjetur, prandaj më mire të marr disa punëtor që të merren ata me këtë punë për pak para, e une nuk do lodhem aspak. I solli puntorët nisi ti ngarkonte aq sa mbanin dhe pastaj të shkarkoheshin në shtepinë e tij . Vazhduan derisa e ngarkuan të gjithë thesarin. Në fund kur thesari i gjetur mbaroi personi u nis pas punëtorëve dhe shkoi në shtëpi por pa se ata nuk e kishin shpëne thesarin në shtëpine e tij, por e kishin përvetësuar. Keshtu u lodh dhe u emocionua më kot dhe mbeti pa thesar vetem sepse nuk mendoi në çastet e fundit kur duhej realisht të reflektonte mirë për mënyrën sesi i ishte dhënë ky thesar dhe mënyrën sesi duhej ta ruante. Ky thesar në realitet simbolizon besimin i cili i jepet njeriut me pak interesim prej tij si dhuratë prej Zotit,ndërsa puntorët të cilëve i ngarkohet për ta ruajtur këtë thesar deri në shtëpi janë ideologjitë “vjedhëse” të cilave njeriu ia lejon vetes të bjeri pre e mashtrimit të tyre, padiskutim në mesin e tyre futen edhe dëshirat , epshet e pronarit të kësaj pasurie që në rastin e popullit hebre kanë qënë të shumta dhe po aq të shumta kanë qënë rastet ku epshet e tyre kanë mbizotruar mbi besimin dhe manifesimin e hyjnores mbi ta.
Prandaj miku/ mikja ime mos u lodh më kot pasi dita e fundit, bota tjetër do të vijë dhe çastet që do të jetojmë në të kanë nevojë për freski dhe vitalitet shpirteror (në këtë botë ) dhe jo nihilizëm historik. Ndaj mos shperfill të sigurtën (vdekjen dhe jetën pas saj ) duke u preokuouar me atë që nuk është fare e sigurtë ( vazhdimësinë në këtë botë).
Miku /mikja ime nga ligjet kozmike që Zoti ka vendosur në këtë tokë kuptojmë se shpesh lloji me i ulet sakrifikohet për llojin me të lartë, psh bima e gjelber kositet për ta ngrënë kafsha kurse kafsha therret për ta ngrënë njeriu, ateizmi e sakrifikoi llojin më të lartë në tokë duke ia marrë shenjtëritë një e nga një, kështu vepruan edhe hebrejte dhe kushdo që i ngjason atyre (qofshin edhe besimtarë muslimanë ) duke sakrifikuar këdo qe i mundesonte të ngrihej me sipër të tjerëve . Ndaj miku /mikja ime mos e sakrifiko zemrën, shpirtin tënd ne këtë botë ku zemrat e njerezvë jane argumenti më i madh i ekzistencës së Zotit tend, kjo pasi me atë ti e ndjen kënaqësinë e të perqafuarit të të dashurve të tu dhe jo vetem, ndaj çdo akt i tillë sublim kurrsesi nuk mundet të veprohet vetëm me tru pasi atje mbreteron intelekti i cili ka rol tërsisht tjeter nga ai emotiv....ndaj mos lejo që të shëmbëllehesh me këtë popull duke i lejuar zemrës tënde ti “fshij” kujtimet e besimit ...