Home Forum Fetvatë mashtruese të komunitetit të turpit

Këtu do të ndalem pak te fetvaja dhe ndjesa që të paaftët e KMSH-së u servirën opinionit publik. Aty merrej përsipër përgjegjësia për moszbatimit të orarit, por pa dhënë asnjë shkak, asnjë sqarim. A është përgjegjësi e kësaj bote dhe shkaktari pasi të sqarohet shkarkohet ose të paktën i jepet një notë vërejtje, apo është përgjegjësi fetare e botës tjetër, përpara Allahut të madhëruar? Nuk sqarohej qartë në fjalën e tyre. Mbase kanë për qëllim këtë të dytën, sidomos pas duave dhe mallkimeve që morën nga besimtarët. Kjo në lidhje me pjesën e ndjesës.

 

 

Ndërsa pjesa e dytë, pjesa e fetvasë, ishte një dështim i plotë që nxjerr zbuluar injorancën e thellë të atyre që drejtojnë Komunitetin Mysliman.

Së pari, Komuniteti Mysliman, si institucion me statut të miratuar ka si referencë dhe medhheb zyrtar medhhebin e imam Ebu Hanifes. Sipas medhhebit të imam Ebu Hanifes, nëse namazi nuk arrin të falet, atëherë kemi dy raste:

 

 

1- Rasti i parë është rasti kur bashkësia e myslimanëve nuk arrijnë ta falin namazin e Bajramit, për arsye të ndryshme; dëshmia për hënën, shiu me rebesh etj, atëherë ai falet kaza në ditën e dytë. Kjo është fetvaja në medhheb, pavarësisht se thuhet që Ebu Hanifja mendon që nuk bëhet kaza, mirëpo vetë hanefitë pohojnë që medhhebi i Ebu Hanifes në këtë pikë është si ai i Ebu Jusufit dhe Muhamedit dhe se namazi bëhet kaza ditën e dytë, në lidhje me Fitër Bajramin dhe deri ditën e tretë për Kurban Bajramin.

 

 

2- Rasti i dytë, që përkon me rastin tonë, është kur disa individë nuk e arrijnë namazin e Bajramit, qofshin pak apo shumë. A falen këta persona në shtëpi? Çfarë duhet të bëjnë këta persona?

 

 

Shkurtimisht, në këtë rast medhhebi hanefi parashikon që namazi i Bajramit nuk bëhet kaza dhe nuk falet vetëm në shtëpi, por në këtë rast nëse këta individë kanë mundësi ta arrijnë Bajramin në një xhami tjetër, me një imam tjetër atëherë kjo lejohet pa kundërshtime dhe madje u quhet eda (falje në kohë) dhe jo kaza. Pra aq më mirë.

 

 

Në lidhje me këtë, në metnin e librit “Tenvirul ebsar” thuhet: “Nuk e fal vetëm atëherë kur i shpëton pa e falur me imamin”. Shpjeguesi i Tenvirit, imam Haskafiu thotë: “[Nuk e fal vetëm atëherë kur i shpëton pa e falur me imamin] edhe nëse e ka prishur namazin sipas mendimit më të saktë, sipas asaj që përmendet në (kaptullin) e tejemumit në (librin) “El Bahr”. Në lidhje me këtë thuhet edhe një gjëegjëzë (fikohore): Cili është ai burrë që e prish një namaz vaxhip e megjithatë nuk e bën kaza”.

 

 

Kuptimi i fjalës së Haskafiut është se ai që nuk e kap me imamin nuk e fal kaza. Ndërsa ai që e kap me imamin por e prish namazin, duke e ndërprerë psh, a e fal ky person namazin e Bajramit kaza? Thotë: Jo as ky nuk e fal kaza. Duhet të dimë që te hanefitë, nëse namazfalësi e lë në mes namazin, qoftë ai edhe nafile, ai e ka obligim (vaxhib) ta bëjë kaza atë namaz. E megjithatë, më e sakta në medhhebin e tyre është që ky rast, rasti i namazit të Bajramit, ka përjashtim dhe nuk bëhet kaza edhe nëse e prish namazin, sepse ai i ngjan xhumasë e cila po u prish nuk falet xhuma, por falet yle.

 

 

Çfarë duhet të veprojë një person që has në një situatë të tillë, pra kur nuk e kap namazin e Bajramit me imamin? Në këtë rast sipas hanefive, gjithashtu edhe në medhhebet e tjera, nëse ka mundësi ta falë në një xhami tjetër me një imam tjetër atëherë nxiton ta arrijë atje.

 

 

Në lidhje me këtë, Haskafiu në “Durrul muhtar” thotë: “Nëse ka mundësi ta shkojë tek një imam tjetër atëherë shkon sepse ai (namazi i Bajramit) [falet eda në një qytet] të vetëm [në vende] të shumta [me pajtim të plotë]”. Në kllapa katrore janë fjalët e metnit. Pra duke qenë se ka pajtim të plotë në medhhebin hanefi që, ashtu si në rastin e xhumasë, lejohet që në një qytet të vetëm të falet namazi i Bajramit në shumë vende; xhami ose namazgjah të ndryshme, atëherë nëse ka mundësi që ta arrijë namazin diku tjetër në xhemat dhe me imam tjetër atëherë shkon aty.

 

 

Po, sipas hanefive ai mund të falë katër rekate, në formë mustehabi. Në lidhje me namazin katër rekatë që e fal ai që nuk e ka kapur namazin e Bajramit, Ibn Abidini në hashijen e tij thotë se ky namaz katërekatësh që e ka përmendur Kuhustaniu nuk është një kaza për namazin e Bajramit, sepse nuk është i ngjashëm me të, por është në formë mustehabi dhe faktikisht ai është namaz i duhasë. Në fakt, transmetohen disa transmetime nga sahabët dhe tabinët që kanë falur katër rekate pas namazit të Bajramit dhe mbase nuk është vendi të zgjatemi më shumë në shtjellimin e argumentave dhe mendimeve të dijetarëve.

 

 

Kjo ishte në lidhje me medhhebin hanefi.

 

 

Ndërsa në lidhje me historinë e Enesit kemi të bëjmë me një gënjeshtër të madhe ndaj profetit tonë sallallahu alejhi ue sellem. Unë e di që gylenistët e KMSH-së janë injorantë në fe, në medhhebin e Ebu Hanifes dhe lidhje me diskutimet fikhore, hadithet dhe transmetimet e ndryshme.

 

 

Ngjarja në kohën e profetit s.a.v.s. është një pjellë fantazisë së tyre. Një trillim i qartë. Nga dashakeqësia apo nga padituria kjo është gjë tjetër. Secila mundësi është sterr se tjetra. Profeti nuk i ka treguar Enesit që ta falë namazin e Bajramit në shtëpi, as individualisht dhe as kolektivisht. Gënjeshtra ndaj profetit është gjë e madhe, haram i madh që të hedh në zjarr. Si mundet një institucion fetar zyrtar në një fetva zyrtare me papërgjegjshmërinë më të madhe të gënjejë për profetin tonë s.a.v.s.?! Me qëllim apo me injorancë, po jua lë juve në dorë të zgjidhni.

 

 

Ajo që transmetohet në Musanafin e Ibn Ebi Shejbes është kështu:

 

 

“Na ka treguar Ibn Alije nga Junusi, thotë: Më ka treguar një familjar i Enesit që Enesi mbase i mblidhte familjarët dhe shërbëtorët në ditën e Bajramit dhe namazin ua falte Abdullah ibn Ebi Utebe dy rekate”. Libri i Bajramit, kap. 21, etheri nr. 5.

 

 

Familjari i Enesit këtu është nipi i Enesit, Abejdullah ibn Ebi Bekri, të cilin e përmend imam Bejhakiu në sunenin e tij “Es sunenul kubra”, në hadithin nr. 6099. Ubejdullahu thotë: “Enesi, kur i shpëtonte namazi i Bajramit pa e falur me imamin, i mblidhte familjarët e tij dhe falej njësoj si namazi i imamit”.

Që injorantët e KMSH-së të kuptojnë që ky hadith nuk ka lidhje me kohën e profetit s.a.v.s. por ka ndodhur shumë më vonë, duhet të dimë që Enesi në kohën e profetit ka qenë akoma fëmijë, fëmijë i vogël që i shërbente të dërguarit tonë. Nuk ka pasur grua e shërbëtorë. Ky zyrtari i KMSH-së ka kërkuar aty në Google dhe i ka dalur përpara që Enesi ka vepruar kështu dhe të tjetrat i ka shpikur vetë nga koka e vet, duke ia mveshur profetit s.a.v.s. Mjerim dhe vetëm mjerim!

Kjo histori e Enesit është shumë më vonë, kur Enesi ishte burrë me gra e fëmijë dhe banonte në Basra dhe kishte fermë në Zavije, një zonë pranë qytetit të Basrës, rreth dy fersehe (6 milje – 10 km) sipas Ibn Haxherit nga Basra. Për më tepër këtë hadith e transmeton me talik (ar. muallak معلَّق) imam Buhariu në sahihun e tij, në librin e dy Bajrameve, kap. 25.

 

 

Buhariu thotë: “Enes ibn Maliku e urdhëroi meulen e tij, Ibn Ebi Utben në Zavije dhe i mblodhi gratë dhe fëmijët e tij dhe ua fali njësoj si namazi i qytetit dhe me tekbire njësoj si ata”. Ky hadith muallak është cituar në formë të prerë nga Buhariu, gjë që dëshmon se ai e ka vlerësuar për hasen ose sahih. Duket qartë që këta të KMSH-së nuk ja kanë haberin çfarë bëhet dhe thjeshtë trillojnë dhe fantazojnë nga koka e tyre. Enesi me gra e fëmijë në kohën e profetit!! Çfarë injorance!

Enesi r.a. ka pasur një fermë në Zavije dhe rrinte shpesh atje ku kishte edhe familjarët dhe shërbëtorët që punonin në fermë. Basra ka qenë vend pjellor i mbushur me ferma. Herë-herë zbriste në Basra dhe herë-herë e falte namazin e Bajramit në Basra dhe kur nuk e arrinte dot ose kur nuk shkonte, e falte me familjarët në fermën e tij në Zavije.

 

 

Bejhakiu në komentin e shkurtër për këtë hadith në “Es sunenul kubra” thotë: “Përmendet që Enes ibn Maliku kur gjendej në banesën e tij në Zavije dhe nuk merrte pjesë për Bajram në Basra, i mblidhte shërbëtorët dhe fëmijët e tij dhe pastaj e urdhëronte meulan e tij (skllavin e liruar) Abdullah ibn Utben t’u printe në namaz njësoj si namazi i banorëve të qytetit dhe i bënte tekbiret (në namaz) njësoj si ata”. Mbaroi fjala e Bejhakiut, vëll. 3, f. 305.

 

 

Mua, jo vetëm si shafi që jam, por edhe se e përkrah këtë mendim me argumente, do më pëlqente që fetvaja të jepej sipas shafive. Te ne lejohet të falet individualisht edhe eda (në kohë) edhe kaza, edhe po i iku edhe po e la me qëllim, sepse është sunet i përcaktuar me kohë dhe sunetet e përcaktuara me kohë bëhen kaza.

 

 

Në fakt edhe sipas shafive, nëse arrin ta falë në një xhami tjetër atëherë është më parësore, sepse lejohet sipas nesh që namazi i Bajramit të falet në vende të ndryshme në një qytet të vetëm, në ato raste kur është e nevojshme, përndryshe është mekruh. Prandaj në një rast të tillë duhej t’u thuhej njerëzve që të organizoheshin dhe të faleshin te një xhami tjetër, e jo t’u thuhej ikni faluni nëpër shtëpi.

 

 

Madje, si për ironi, te hanefitë, te shafitë dhe te medhhebet e tjera, në hytben e Bajramit është mustehab që imami të përmendë shkurt çështjet që lidhen me Bajramin; fitrin dhe kurbanin. Normalisht imami në hytbe duhet të orientonte njerëzit, t’u thoshte të drejtoheshin te xhamia e Namazgjasë, ose te xhamitë përreth dhe të faleshin me një imam, që sikur të mbante pas namazit një hytbe dypjesëshe 5-7 minuta do të ishte e mjaftueshme që njerëzit të kryenin në rregull dhe konform sunetit këtë adhurim të rëndësishëm. Për më tepër që sipas hanefive namazi i Bajramit është vaxhib dhe kështu ata janë bërë shkaktarë të lënies së vaxhibit dy herë, herën e parë për shkak të gabimit teknik dhe të dytën për shkak të mosorientimit të njerëzve në hytbe ashtu siç duhet. Shumë keq për këta të paaftë që nuk e vrasin mendjen për pasojat dhe qëndrimin përpara Allahut në ditën e dhënies llogari.

 

 

Unë nuk e kam problemin me dhënien e fetvasë sipas xhumhurit, por ajo që më shqetëson mua është përse këto shkrime i bëjnë të paaftë që gënjejnë për profetin. Në fakt nuk kanë gënjyer vetëm për profetin, por edhe për Ibn Mesudin psh. Dihet mirë që hanefitë mbështeten te fetvatë e Ibn Mesudit dhe mu aty te Musanafi i Ibn Ebi Shejbes e kanë transmetimin e saktë nga Abdullahi që fale katër rekate dhe të cilin hanefitë e shtjellojnë duke shpjeguar që ai nuk ka pasur për qëllim kazanë por katër rekate sunete, jo vaxhib si Bajrami, që janë ato të duhasë.

 

 

Edhe Ibn Abasi ka falur katër rekate, sipas asaj më të saktës, jo kështu siç thotë KMSH-ja. Prandaj këta janë në hava. Këtij Bujarit mirë fishat e artopalanteve i janë bërë lëmsh, po ky nuk di as ku ka kokën e ku ka këmbët.

 

 

Edhe për hadithin meukuf të Enesit r.a. hanefitë kanë përgjigje fikhore të thellë dhe çështja nuk është aq e cekët siç kujtojnë disa. E pakta e të paktës është që ai është një ixhtihad i Enesit dhe sahabët kanë pasur ixhtihade të ndryshme në këtë çështje dhe askush nuk është më parësor se tjetri dhe rrjedhimisht bie argumentimi me hadithin e Enesit.

 

 

Mua do më pëlqente të jepej fetvaja sipas mendimit shafi, por duhet të dimë që Komuniteti Mysliman Shqiptar është një institucion dhe ka një statut, nuk është pronë e Bujar Spahiut me shokë, që jep fetva si ti teket. Të paktën në fetva duhej të cekej medhhebi zyrtar dhe t’u sqarohej njerëzve që në raste të tilla mund ta falin në xhami të tjera, nëse u jepet mundësia. Duhet që ata ta ndreqnin gabimin dhe t’ua krijonin njerëzve këtë mundësi.

 

 

Mbase, si e drejtë zgjedhje, pas përmendjes së medhhebit zyrtar, mund të përmendej edhe medhhebi i një pjese të dijetarëve, që e lejojnë të falet namazi nëse nuk e kap dot me imamin qofte edhe individualisht, qoftë edhe në shtëpi, si një opsion tjetër sepse islami është i gjerë, por kjo pasi të sqarohet mendimi zyrtar fillimisht. Është institucion nuk është rrumpallë.

 

 

Shkurtimisht ndjesa dhe fetvaja e KMSH-së ka këto probleme:

 

 

1- Nuk është ndjesë në plotëkuptimin e fjalës, thjesht sa për të larë gojën.

2- Është shpikur dhe trilluar një ngjarje nga koha e profetit s.a.v.s. duke i mveshur profetit ato që nuk i ka thënë.

3- Është trilluar edhe për fjalët dhe thëniet e sahabëve.

4- Është anashkaluar tërësisht medhhebi zyrtar i institucionit.

5- Nuk u është dhënë orientimi i duhur besimtarëve që në këtë rast duhej të drejtoheshin në një xhami aty pranë dhe ta falnin Bajramin në mënyrë të drejtë.

E Allahu është më i ditur.