Home Tradita Personalitete Intervista 'shokuese' e murgeshës Agapia Stephanopoulos në ‘The Tucker Carlson Show’ për jetën në Palestinë

Intervista 'shokuese' e murgeshës Agapia Stephanopoulos në ‘The Tucker Carlson Show’ për jetën në Palestinë

Thursday, 21 August 2025 21:14

• Written by syri.net

TUCKER CARLSON: Faleminderit për këtë intervistë. Pra, je transferuar për herë të parë në Tokën e Shenjtë në vitin 1996?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Është bërë një kohë shumë e vështirë për ta. Praktikisht, të krishterët janë në të njëjtën gjendje si myslimanët, pasi janë palestinezë. Problemi është ky: ka dy situata të ndryshme. Nëse jeton në Izrael, je qytetar dhe mund të jetosh atje e të punosh. Por ka një sërë pengesash e pakënaqësish të vogla.

Por nëse je i krishterë në Palestinë, që është vendi ku zhvillohen shumica e ngjarjeve të jetës së Krishtit: Betlehemi, Jerusalemi, Mali i Ullinjve, Jeriko, Pusi i Jakobit, të gjitha këto janë brenda Palestinës. Dhe aty ndodhet shumica e popullsisë së krishterë. Ata përballen me pasojat e okupimit, që do të thotë se kudo ke pika kontrolli.

Një i krishterë që jeton në Betlehem nuk mund të shkojë në Jerusalem, te Varri i Shenjtë, pa një leje të dhënë nga Izraeli. Dhe këto leje zakonisht nuk jepen, sidomos tani.

TUCKER CARLSON: Një i krishterë nuk mundet.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jo. Pa leje nga Izraeli.

Popullsia autoktone e krishterë

TUCKER CARLSON: Kjo është interesante, sepse ata të krishterë që po përshkruan, janë pasardhës të…

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Absolutisht. Ata kanë qenë aty që nga fillimi. Krishti erdhi si hebre, apo jo? Shkoi në tempull. Por njerëzit që u konvertuan dhe jetuan aty me shekuj, në fakt mendoj se ka studime që tregojnë se nëse shikon palestinezët që jetojnë aty sot, ata janë pasardhës të kanaanitëve, popuj që kanë qenë aty për shekuj, madje në pjesën më të madhe, jo vetëm në Palestinë, por edhe në Siri e Liban, në periudha të ndryshme nën perandori të ndryshme.

Pra, po, ata janë të krishterët e parë, të krishterët e kohës së Krishtit.

Dhe është shumë e vështirë të praktikosh fenë aty. Është si të jesh brenda një kafazi të artë. Kështu e shoh unë Betlehemin, mund të jetosh aty, por nuk mund të vizitosh mikun tënd që banon pranë Pusit të Jakobit në Nablus pa marrë leje.

Në fakt, prifti në Betlehem më tha ditët e fundit se gruaja e tij është nga afër Xheninit, dhe zakonisht do t'i duheshin rreth një orë e gjysmë për të udhëtuar mes të dyjave. Babai i saj ka kancer në prostatë. Për trajtim mjekësor, spitalet e vetme që mund ta trajtonin ishin në Jerusalem ose në Hebron, në jug të Betlehemit.

Para një viti ose dy, ai arriti të shkonte në Jerusalem me një leje për të marrë trajtimin. Por këtë vit, izraelitët nuk e lejuan. Iu desh mbi pesë orë për të shkuar në Hebron. Dhe ky ishte një njeri i moshuar e i sëmurë. Pra, qoftë për arsye të tilla shëndetësore, qoftë për të praktikuar fenë, apo për të vizituar të afërmit, gjë që është pjesë e jetës së krishterë. Do të doje të festoje festat me familjen e miqtë, bëhet shumë e vështirë.

Rënia e popullsisë së krishterë

TUCKER CARLSON: Arsyeja pse po i bëj këto pyetje, fillimisht sepse mendoj se ia vlen të shqetësohemi për të krishterët si popullsi minoritare. Por edhe sepse Shtetet e Bashkuara janë një vend kryesisht i krishterë që financon një pjesë të madhe të ekonomisë së Izraelit, përmes tregtisë, granteve direkte, ndihmës ushtarake etj. Izraeli nuk do të ekzistonte pa Shtetet e Bashkuara. Dhe ka mbështetjen e kaq shumë të krishterëve amerikanë.

Nuk e di nëse ata janë plotësisht të vetëdijshëm. Dua të mendoj se do t'u interesonte nëse do të dinin si po u shkon të krishterëve. Dhe vazhdoj të lexoj se popullsia e krishterë në rajon ka rënë ndjeshëm që nga viti 1948 kur u shpall shteti i Izraelit, dhe nuk jam plotësisht i qartë pse.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Sërish, mendoj se kjo ndodh sepse Izraeli ka vijuar të zgjerohet dhe mendon se mund të dominojë zonat e krishtera, pra territoret e Palestinës, duke e bërë shumë të vështirë për këdo tjetër të jetojë atje. Kaq e thjeshtë është.

TUCKER CARLSON: Por do të mendoje se të krishterët do të kishin një lloj lehtësimi ose përjashtimi, pasi SHBA është mbrojtësi i madh i tyre dhe një vend i krishterë.

Problemi i zgjerimit të vendbanimeve

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jo, sepse, problemi është me të ashtuquajturit "sionistë të krishterë", ata që nuk i njohin të krishterët në Tokën e Shenjtë si të krishterë të vërtetë, me sa duket. Sepse përndryshe, pse një njeri që e quan veten të krishterë do të jepte para për të mbështetur ndërtimin e vendbanimeve?

A e kuptojmë çfarë do të thotë kjo? Vendbanimet ndodhen në territoret palestineze. Ata po marrin tokën që u përket njerëzve të Palestinës. Dhe kjo ka ndodhur prej kohësh. Siç thashë, unë jam aty që nga viti 1996 dhe kam parë shtimin e vazhdueshëm të vendbanimeve.

Unë kam jetuar në Betani, Betaninë biblike. Përtej malit, Malit të Ullinjve, ndodhej manastiri ku qëndroja në Jerusalem. Dhe në lindje ishte vendbanimi Maale Adumim në vitin 1998. Atëherë ishte një vendbanim relativisht i vogël. Dhe rruga që të çonte drejt Jerikos ishte një korsi e vetme. Tani është një autostradë e madhe.

Dhe ai vendbanim, Adumim, tani është si një qytet gjigant dhe ka izoluar banorët e Betanisë. Ne në Betani jemi të shkëputur nga manastiri ynë në Jerusalem për shkak të murit që u ndërtua mbi tokë palestineze, mbi tokë të krishterë. Kishte një shtëpi të krishterë për djem, të cilën izraelitët thjesht e morën dhe e copëtuan për ta bërë pjesë të murit ndarës. Pra, muri nuk u ndërtua për siguri, por thjesht për të zgjeruar kufijtë e Izraelit.

Muri mbi tokën e krishterë

TUCKER CARLSON: Prisni, pra ata kaluan përmes tokës së krishterë? A thanë ndonjë gjë të krishterët në Perëndim për këtë?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Shumë pak. Dhe aty, në fundin e poshtëm të Malit të Ullinjve, kishte edhe një shtëpi pleqsh e drejtuar nga një kishë katolike. Dhe murgesha përgjegjëse foli me shtypin francez, dhe menjëherë pas kësaj iu tha se duhej dërguar në Liban ose në një shërbim tjetër. Nuk iu lejua më të qëndronte atje.

Në të njëjtën kohë, muri u ndërtua fill pas Varrit të Llazarit. Shkolla jonë është në distancë ecjeje nga Varri i Llazarit, aty ku jetuan Marta dhe Maria. Dhe ata ndërtuan murin pikërisht mbi varr. Kjo i ndau disa nga mësuesit tanë nga mundësia për të ardhur në shkollë. I ndau familjet tona nga njëra-tjetra, në të dyja anët e murit.

Në prill, shkova në Uashington dhe fola me disa kongresistë, jo për të fyer hebrenjtë, as për të fyer shtetin e Izraelit, por për t'u thënë: "Shikoni, ky mur po na prek. Po ndikon në jetën tonë fetare. Nuk mund të vizitoj më manastirin tim me lehtësi për shkak të murit. Po na ndërpret jetën shkollore dhe do të donim të shihej… nuk është çështje sigurie. Nuk po ndan Izraelin nga Palestina, por po ndan Palestinën nga vetja e saj."

Pritja në Uashington

TUCKER CARLSON: Më fal, çfarë pritjeje pate? Shkove në Kongres?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, dhe kishte disa, në fakt. Më kujtohet një rast shumë i këndshëm. Ai ka ndërruar jetë tani, por senatori Paul Wellstone nga Minnesota, kisha planifikuar të takoja, por nuk ishte aty. Pastaj ai erdhi dhe vrapoi në korridor për të më takuar. Pra, kishte disa njerëz që ishin dashamirës, por në përgjithësi nuk ishin.

Madje kur po flisja me disa njerëz, dukej sikur dikush po i shikonte se çfarë thoshin ose po bënin. Shkova në një mbledhje ku kishte disa ndihmës nga zyra të ndryshme të kongresistëve, jo vetëm nga një. Dhe ndjeva sikur kishte një sy mbi ta.

TUCKER CARLSON: U takove me ndonjë udhëheqës kishe këtu në SHBA?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Fatkeqësisht… Kisha Katolike ka bërë shumë dhe ka folur shumë, por, për fat të keq, ndiej se Kisha Ortodokse në Amerikë ka qenë shumë e ngurruar të flasë për këtë çështje ose të përfshihet. Ndoshta ndonjëherë kjo lidhet thjesht me mungesë ndërgjegjësimi.

Edhe kur njerëzit shkojnë në pelegrinazhe në Tokën e Shenjtë, zakonisht kanë udhërrëfyes izraelitë. Dhe është një përvojë e jashtëzakonshme të shkosh atje. Të jesh një njeri fetar, të shkelësh në vendet e Jezusit, është mbresëlënëse. Dhe mendon: "Ja, këtu jam në Detin e Galilesë." Por nuk arrin të kuptosh vërtet çfarë do të thotë ai mur, apo kush janë ata njerëz që jetojnë aty përtej, ose pse ka vetëm makina me targa të verdha këtu. Dhe pastaj kur ishim në Jeriko, pashë makina me targa jeshile e të bardha. Çfarë do të thotë kjo? Nuk e kuptojnë dhe për dy javë nuk e marrin dot konceptin.

Sistemi i targave të makinave

TUCKER CARLSON: Çfarë kuptimi kanë targat?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Targat e verdha janë për njerëzit që jetojnë në shtetin e Izraelit dhe ata mund të lëvizin në rrugë të caktuara, madje në të gjitha rrugët. Palestinezët që kanë ID të Jerusalemit lejohen të kenë një makinë me targa të verdha. Kurse palestinezët e tjerë kanë targa jeshile e të bardha dhe nuk mund t'i përdorin këto rrugë.

Gjatë kohës që unë kam qenë atje, me rritjen e vendbanimeve, u ndërtuan edhe infrastrukturat për to: rrugë të ndara që përdoren vetëm nga ata që kanë targa të verdha.

Si e huaj dhe pjesë e një kishe të huaj, unë kisha të drejtën të përdorja ose këto, ose edhe targa të bardha diplomatike, që ishin edhe fetare. Pra, ekziston realisht një sistem aparteidi, shumë i qartë. Kjo më jepte mua mundësinë të ndihmoja miqtë e mi të krishterë në Betlehem dhe në vende të tjera.

Një herë, p.sh., një grua nga Betlehemi, vajza e saj ishte martuar me një të krishterë nga Jerusalemi, dhe kështu ai kishte të drejtë të qëndronte në Jerusalem, kishte ID blu. Por nëna nuk kishte asnjë mënyrë të shkonte tek vajza kur ajo lindi fëmijën e parë, sepse ishte e paligjshme për të që të hynte në Jerusalem.

Unë kisha furgonin e shkollës dhe shkova në Betlehem për ta marrë. Shpesh kishim pak më shumë liri veprimi, nëse kalonim në një pikë kontrolli, ata shihnin që isha murgeshë dhe kaloja më lehtë se të tjerët. Kështu që arrita ta çoja tek vajza e saj për lindjen e mbesës.

Çështja e trajtimit të të krishterëve

TUCKER CARLSON: Do të jem i drejtpërdrejtë me ty. Shumica e amerikanëve e dinë se ka një sistem të tillë si ai që përshkruan. Por justifikimi për të është se ka shumë terrorizëm islamik. Ka pasur dy intifada, shumë sulme vetëvrasëse, pra terrorizëm islamik. Dhe për 25 vite me radhë amerikanëve u është thënë se terrorizmi islamik është një kërcënim i madh. Dhe ka një të vërtetë në këtë, natyrisht.

Pra, supozojmë se të krishterët do të përjashtoheshin nga ky sistem. Pse duhet të ndëshkoheshin të krishterët, që nuk kanë asnjë lidhje me terrorizëm të krishterë, gjë që nuk ekziston? Pse duhet të penalizohen për këtë? Sidomos kur shteti mbrojtës, SHBA, është një vend kryesisht i krishterë? Thjesht nuk e kuptoj. Pse të ndëshkohen të krishterët për terrorizmin islamik?

Të kuptuarit e situatës reale

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Sepse unë nuk mendoj se bëhet fjalë për terrorizëm islamik. Duhet të çlirohemi nga kjo ide se kemi të bëjmë me një luftë mes myslimanëve dhe hebrenjve. Pas ngjarjeve të tetorit, dëgjohej vetëm "Hamas, Hamas, Hamas". Edhe sot e kësaj dite dëgjojmë "Hamas, Hamas". Por çfarë është Hamasi?

Hamasi janë njerëz të cilëve u është marrë shtëpia, që nëse jetojnë në Gaza, kanë qenë në një burg të hapur, të paktën për 20 vitet e fundit. Edhe kur izraelitët u tërhoqën nga Gaza, nuk i lanë kufijtë e hapur. Nuk kishte liri që njerëzit e Gazës të zhvillonin ekonominë e tyre. Unë njoh njerëz që donin të shkonin të studionin në Amerikë, kishin fituar bursa Fulbright, por nuk mundën të largoheshin nga Gaza.

TUCKER CARLSON: Nuk mundën të dilnin dot.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Izraeli nuk u dha leje. Pra çfarë lirie është kjo nëse jeton në Gaza?

TUCKER CARLSON: As të fluturonin nuk mundnin?

Jeta e të krishterëve nën sundimin izraelit

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jo. Dhe aeroporti i tyre u bombardua rreth vitit 2000. Pas Marrëveshjeve të Oslos, u ndërtua një aeroport i ri, por Izraeli ka ndërhyrë shumë herë në Gaza dhe pak e nga pak e ka shkatërruar.

Kur shkova për herë të parë atje në vitin 2002, pas fillimit të intifadës së dytë, më kujtohet që i thashë nënës sime në Amerikë: "Ky është gjenocid, edhe nëse është gjenocid si ai i torturës kineze me ujë." Por tani po shohim gjenocid në përmasa të frikshme.

TUCKER CARLSON: Ti je amerikane, duhet ta them.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, kam lindur në Amerikë. Kam jetuar në Amerikë. Po kthehem te Hamasi… Shkolla ku unë shërbeja kishte 350 vajza. Ajo ndodhet në një qytet 98% mysliman, por me rrënjë të lashta. Në oborrin e shkollës sonë ka një gur nga shekulli VI. Pikërisht aty Krishti u takua me Martën në ringjallje. Dhe rruga aty pranë është ende pjesë e asaj që ekzistonte kur Krishti ecte, kur takoi Llazarin, Martën dhe Marinë. Varri i Llazarit ndodhet pak më poshtë në rrugë.

Pra, edhe brenda kulturës palestineze myslimane është i pranishëm fakti se të krishterët kanë jetuar aty dhe Jezusi njihet si profet, prandaj respektohet. Nuk po them që çdo gjë është e përsosur. Sigurisht që ka ndarje, si edhe mes të krishterëve, disa mendojnë se politika duhet të hyjë në kishë, të tjerë jo. Por në përgjithësi, myslimanët dhe të krishterët në Palestinë jetojnë në të njëjtën kulturë dhe e ndajnë këtë hapësirë.

Jeta si murgeshë e krishterë në një komunitet mysliman

TUCKER CARLSON: Pra, ju ishit murgeshë në një qytet me shumicë myslimane, një murgeshë e krishterë me petkun tuaj.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Dhe ky ishte gjithashtu një avantazh, sepse myslimanët e devotshëm nuk janë xhihadistë. Ata që unë njoh, nuk po them për pjesë të tjera të botës, mund të jetë ndryshe, por në Palestinë thjesht nuk është kështu. Ose në Siri, ose në Liban, ose në Irak. Myslimanët, për pjesën më të madhe, kanë jetuar gjithmonë së bashku me të krishterët. Dhe aty ekziston njëfarë përbashkësie dhe respekti.

Kështu që unë, e veshur kështu, isha thjesht si shumë nga gratë atje. Pra, ata e respektonin këtë. Është e njëjta lloj kulture konservatore. Është i njëjti koncept që të dy kemi disa vlera themelore të përbashkëta: dhembshuri për fqinjin, kujdes për familjen tonë dhe përpjekje për të jetuar ndershëm. Ata kanë formën e tyre të agjërimit dhe të bamirësisë, dhe kjo është me shumë rëndësi për ta. Dhe unë mendoj se pjesët më të mira të Islamit vijnë nga zhvillimi i ideve të krishtera, të cilat Muhamedi i njohu. Jam e bindur për këtë. Këtë mund ta ndiesh.

TUCKER CARLSON: Kjo është një histori krejt ndryshe nga ajo që na tregohet në median amerikane, se të krishterët janë të rrezikuar nga myslimanët në Lindjen e Mesme.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Ata nuk janë të rrezikuar nga myslimanët në Palestinë. Kjo është një e vërtetë absolute. Dhe përsëri, duke u kthyer tek shkolla ime, në shkollën tonë kishim ikona, që janë pjesë e traditës ortodokse, figura shenjtorësh dhe kryqe në çdo klasë. Nuk pati kurrë problem për këtë. Mund t'ju tregoja një fotografi, nuk mundem tani, por të maturantëve të fundit. Dhe ata po përqafonin murgeshat atje. Janë të veshur madje në një mënyrë më laike. Dhe, po, gjithçka ishte në rregull.

TUCKER CARLSON: Pra, shumë nga nxënësit tuaj ishin myslimanë?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, rreth 98%. E vetmja pyetje ishte: a janë nxënësit tuaj myslimanë? Po, po, po. Dhe rreth gjysma e mësuesve gjatë kohës që isha atje, disa myslimanë, disa të krishterë, në një shkollë të krishterë. Po. Dhe kjo ndodh në gjithë Palestinën. Ortodoksët janë relativisht pak, por kemi shkolla në shumë qytete palestineze, ashtu edhe katolikët, luteranët, dhe pjesa më e madhe e nxënësve janë myslimanë.

Dhe gjëja e bukur, aty ku qëndron rreziku i madh, është se nëse të krishterët vazhdojnë të pakësohen, do të humbasë një pjesë kyçe e shoqërisë palestineze, dhe po ashtu edhe brenda Izraelit. Po të shkosh në Nazaret, sheh shumë spitale katolike, shkolla. Është pjesë e strukturës, e karakterit të përgjithshëm.

Rënia e popullsisë së krishterë nën sundimin izraelit

TUCKER CARLSON: Por unë ende jam i hutuar nga ideja se popullsia e krishterë po pakësohet nën sundimin izraelit. Do të mendoje krejt të kundërtën.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Nga ç'kam vëzhguar unë gjatë kohës sime në Izrael dhe kur shkoj çdo vit, është se ata nuk duan asnjë palestinez atje. Shumica e të krishterëve në Izrael dhe Palestinë janë palestinezë. Pra, edhe ata duhet të largohen.

Ajo që më trishton është se Holokausti ishte një gjë e tmerrshme, e tmerrshme. Njerëzit u masakruan mizorisht. Ndonjëherë më vjen ndër mend kjo kur kam kaluar me makinë midis… Ka një rrugë tuneli që shkon nga Jerusalemi në Betlehem. Dhe është vetëm për kolonët, për të shkuar më tej në jug, drejt Hebronit, ose më saktë nuk duhet të them në Izrael, por në Palestinë, në territor tjetër palestinez.

Kjo rrugë tuneli është hapur në tokë që u përkiste njerëzve në Betlehem, në Beit Jala. Dhe tani është si e vdekur. Si do të ndiheshe ti po të ishin ullinjtë e gjyshit tënd, por tani të kontrolluar nga Izraeli, dhe ti nuk lejohesh të udhëtosh në atë rrugë?

Në atë rrugë kujtoj edhe një pamje prekëse. Ishte një grua që punonte në manastirin tonë, infermiere që kujdesej për murgeshat. Ajo kishte një shtëpi tipike arabe prej guri, shumë e bukur, me hardhi rrushi. Shkoja aty për të mbledhur rrush. Por ajo shtëpi tani është konfiskuar. Ajo luftoi sa mundi për të ruajtur pronën, por Izraeli ia mori tokën. Më vonë, kur kalova përsëri, pashë që ngadalë-ngadalë po ndërtoheshin shtëpi të reja izraelite, shumë të ndryshme, ndërsa shtëpia e saj dukej sikur ishte pjesë e Palestinës biblike.

Pra, këta njerëz po vdesin ndërsa jetojnë. Më kujtohet një pasdite tek një familje në Beit Jala, të cilët jetonin në shtëpinë e babait në qendër të qytetit, por më pas ndërtuan një tjetër pranë shkollës luterane Talitha Kumi. Ishim ulur bashkë dhe ai merr një telefonatë nga vëllai i tij: "Izraelitët janë këtu. Po shkulim ullinjtë tanë, po i presin në tokën tonë."

Ai vrapoi menjëherë dhe mblodhi sa më shumë pemë që mundi. Ishte "urdhër ushtarak", kështu e quanin. Ata thjesht e bënin, edhe pse nuk ishte toka e tyre. Dhe nuk kishe ç'të bëje, kishin xhipa dhe armë. S'mund t'i ndaloje. Por ai arriti të shpëtojë disa nga ato pemë. Kjo tregon qëndrueshmëri. Fjala është Samud. Është si një këmbëngulje e heshtur: "Kjo është toka jonë dhe do të qëndrojmë këtu."

Ky burrë ishte mjek, kishte studiuar në Hungari. Ai i mbolli ato ullinj në një copë tokë pranë shtëpisë së re. Pra, ky është realiteti. Nuk jam e sigurt se çfarë po përpiqet të bëjë Izraeli. Është diçka e tmerrshme. Ajo që po ndodh në Gaza është tragjike, por shqetësimi im i madh, dhe arsyeja pse jam mirënjohëse që jam në emisionin tuaj, është: çfarë do të ndodhë me njerëzit që unë njoh në Bregun Perëndimor, si të krishterë, ashtu edhe myslimanë? Nuk thuhet hapur, por ndjenja është: "Ne jemi të ardhshmit. Ajo që bënë në Gaza do të ndodhë edhe me ne." Sepse kush do t'i ndalojë?

Që tani në pjesët veriore, ku ishin kampet e refugjatëve të UNRWA-s, unë isha atje në shtator. Ata kishin filluar të bënin bastisje. Isha në qendër të Xheninit, para kishës katolike. Kishin shkatërruar mesin e rrugës dhe kishin çarë tubacionet e ujit. Pa ndonjë shkëmbim zjarri. Kam jetuar në Betlehem në vitin 2002, gjatë intifadës, gjithë qyteti ishte plot me vrima plumbash. Por tani nuk kishte pasur përleshje, dhe megjithatë ata po shkatërronin infrastrukturën, duke e bërë më të vështirë që njerëzit të shkonin në punë.

Por tani, në këto tetë muajt e fundit, kanë zhvendosur të paktën 15,000 njerëz në Tulkaram dhe Xhenin, në pjesën veriore. Ata nuk janë më në shtëpitë e tyre. I dëgjoni këto histori? Dhe kjo prek edhe të krishterët.

TUCKER CARLSON: Pra, pse kishat e krishtera amerikane dërgojnë para te një qeveri që u bën këto gjëra të krishterëve?

Sionizmi i krishterë dhe kishat amerikane

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Mendoj se ato që dërgojnë para për të mbështetur vendbanimet janë padyshim sionistët e krishterë. Ka një organizatë të quajtur "Të Krishterët e Bashkuar për Izraelin". Pastor John Hagee. Unë isha në Uashington disa javë më parë sepse ata kishin një konferencë në Baltimorë. Pra, ngadalë po rritet ndërgjegjësimi nga të krishterët e tjerë në Amerikë, ashtu si shumë hebrenj po protestojnë dhe thonë "jo në emrin tonë", dhe zëri hebraik për paqe.

Duhet bërë shumë më tepër nga të krishterët në Amerikë sepse këta sionistë të krishterë po flasin në emrin tonë. Dikush si Ted Cruz, senatori Cruz, qëndron dhe bën atë që bën sepse po ndjek një krishterim që nuk është krishterimi i Tokës së Shenjtë. Nuk është krishterimi i një katoliku apo i një ortodoksi apo i një të krishteri tradicional. Është një besim heretik.

TUCKER CARLSON: Çfarë është sionizmi i krishterë?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Për aq sa e kuptoj unë, ata besojnë në idenë e Rrëmbimit. Ata besojnë se kanë një lloj marrëveshjeje mizore me Izraelin, sepse praktikisht thonë që do të rrëmbehen dhe ngjiten në parajsë. Pastaj do të ketë një mbretëri mijëvjeçare dhe më pas do të vijë fundi i botës dhe gjykimi nga Krishti dhe ai do të kthehet.

Kjo është e rreme. U dënua si herezi në vitin 381, sepse nuk ka asnjë mijëvjeçar që do të vijë. Asnjë periudhë njëmijë vjeçare. Pikë. Shiko, ne jemi në atë periudhë tani. Pra është një besim i rremë.

TUCKER CARLSON: Pra, ajo që ata thonë është se ardhja e parë e Jezusit nuk ishte e mjaftueshme.

Mohimi i Mesisë dhe persekutimi i të krishterëve

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po. Dhe është si një mohim i Mesisë. Si një e krishterë ortodokse, gjëja më e rëndësishme në jetën time është që ne marrim trupin dhe gjakun e Krishtit dhe përgatitemi ta marrim atë trup, sepse Krishti erdhi si Zot dhe si njeri.

Dhe nëse lexon Gjonin, është pikërisht 6:66. Së pari ai thotë: "Merrni, hani, ky është trupi im, dhe pini, ky është gjaku im." Dhe shumë njerëz që e dëgjuan e gjetën të vështirë dhe u larguan prej tij. Po. Pra, atëherë të gjithë ishin hebrenj. Por disa besuan dhe disa jo dhe disa vazhduan të ndiqnin vetëm ligjin. Dhe disa thanë, dhe Krishti e kapërceu ligjin. Ai tha: "Ka diçka më shumë se ligji. Unë jam ligji. Unë e përmbush ligjin dhe profetët."

Ne besojmë në Festën e Shndërrimit në Malin Tabor. Ajo ndodh afër Nazaretit. Kam qenë atje shumë herë. Dhe në ikonat tona, në imazhet tona, sheh Moisiun dhe sheh Elian pranë Jezusit, sepse ligji dhe profetët janë përmbushur në Jezu Krishtin. Ai erdhi dhe tha: "Unë jam Kisha, unë jam shpëtimi juaj."

Dhe e di çfarë mendoj shpesh? Kur jetoja në malin e Ullinjve, në manastirin e Shën Maria Magdalenës. Mbi të ka një manastir katolik të quajtur Dominus Flavit. Krishti qau. Është vendi ku Krishti qau. Dhe shpesh më shkon mendja atje tani, sepse deri diku, me myslimanët, në një shkallë më të vogël, ata ruajnë njëfarë ndjeshmërie të krishterë. Por ai po qante për njerëzit që nuk e panë, që nuk e kuptuan kush ishte.

Ngurtësia e zemrës dhe persekutimi modern

Pra, ata ndjekin vetëm ligjin. Dhe mendoj se kjo është arsyeja pse këta janë njerëz që disi e justifikojnë urinë dhe spastrimin etnik të kaq shumë njerëzve. Mendo për historitë nga Ungjijtë ku Krishti shëron njeriun me dorë të tharë, dhe pas tij qëndrojnë farisenjtë. Dhe ai u mërzit për ngurtësinë e zemrës së tyre, sepse po shëronte, po bënte një vepër në ditën e Sabatit. Dhe kjo ishte kundër ligjit.

Dhe kështu tani këta të krishterë me besim të gabuar mendojnë se duhet rindërtuar tempulli si pjesë e planit të tyre. Ata besojnë se shteti aktual i Izraelit, i cili s'ka të bëjë me Izraelin biblik, duhet të ndërtohet që pastaj të mund të rikthejnë dhe rindërtojnë atë tempull, duke përmbushur një detyrim të ligjit. Dhe për këtë çmim ata janë të gatshëm të heqin dorë nga dhembshuria për të cilën foli Krishti dhe të lejojnë që njerëzit të vuajnë nga uria e të zhduken.

Dhe të krishterët në Amerikë duhet ta kuptojnë që po lejojnë si ata që mbështesin shtetin e Izraelit ose që janë hebrenj, edhe ata të krishterë që mendojnë se po bëjnë diçka në emër të Krishtit, kur është larg emrit të Krishtit dhe në fakt po shkakton fundin e popullsisë së krishterë në Tokën e Shenjtë. Po ndodh. Numrat janë pakësuar. Tani po arrijmë në disa mijëra.

Shkatërrimi i bizneseve të krishtera

Sapo mora një telefonatë ditët e fundit. Pusi i Jakobit është në qytetin e madh të Nablusit, në qendër të Bregut Perëndimor, i cili është goditur rëndë. Bastisjet ndodhin vazhdimisht, dhe është shumë e vështirë. Por çfarë ndodhi ditën tjetër ishte se një fabrikë e krishterë në Nablus, ka rreth 600 familje, rreth 600 të krishterë, disa kisha dhe Pusi i Jakobit, që është një vend shumë i rëndësishëm për ne. Ne gjithmonë shkojmë atje për pelegrinazh kur mundemi.

Dhe fabrika e tyre, pa paralajmërim, pa leje. Së pari me 26 qershor ushtria izraelite hyri dhe konfiskoi disa pajisje të fabrikës. Dhe pastaj dy javë më vonë, erdhën dhe hodhën në erë një pjesë të madhe të fabrikës. Pra, si do të jetojnë njerëzit? Nuk dhanë asnjë arsye. Nuk pati asnjë leje. Ata kanë avokat. Deri tani, sa di unë, nuk ka pasur asnjë urdhër gjykate, asnjë arsye.

Dhe e vetmja gjë që më erdhi shpejt në mendje, sepse është një fabrikë që punon me metale: ndoshta po e përdornin për të bërë armë. Por këta janë të krishterë që kanë qenë atje për dekada, për shekuj, madje besoj se familja ka rrënjë të lashta. Dhe është një biznes i njohur. Dhe nuk u dha asnjë urdhër. Dhe sinqerisht, ndjehem pak e shqetësuar duke thënë diçka, sepse nuk e di çfarë pasojash do të ketë për atë familje, pasi ata nuk kanë ku të ankohen. Kujt t'i drejtohen?

TUCKER CARLSON: Ku është Ted Cruz në gjithë këtë? Ted Cruz flet për veten si i krishterë. Mike Johnson, Kryetari i Dhomës, flet për veten si i krishterë. Ata flasin shpesh për këtë, në fakt.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Duhet ta bëjnë. Duhet ta bëjmë. Nuk jam e sigurt që mund të bëhet nga vetja e tyre. Duhet të përballemi me AIPAC-un dhe me sionistët e krishterë që të krishterët të ngrihen dhe të thonë: "Jo në emrin tim." Ne s'mund ta bëjmë këtë. Pra, nëse ata po marrin para nga këto organizata, atëherë të krishterët duhet të kenë aq shqetësim sa të thonë: "Nuk dua që kjo të ndodhë në emrin tim."

TUCKER CARLSON: Jo. Dhe për vëllezërit e mi në Krishtin.

Shkatërrimi i Trashëgimisë së Krishterë

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, ekzakt. Dhe jo vetëm njerëzit e vërtetë, gurët e gjallë që ndodhen atje, që i mbajnë kishat të hapura dhe jetën fetare gjallë, por edhe për trashëgiminë tonë të krishterë. Ne supozohemi të jemi një vend i ndërtuar mbi trashëgiminë judeo të krishterë, apo jo? Po atëherë, ku është kjo trashëgimi judeo e krishterë kur po shkatërrohen vetë themelet e saj?

Shën Jeronimi e përktheu Biblën në Betlehem. Qelitë ku ai jetonte ndodhen nën Kishën e Lindjes. Rrënjët e trashëgimisë sonë të krishterë janë aty. Dhe ne po e lejojmë të shkatërrohet. Jo vetëm shpirtërisht, por edhe fizikisht, duke vrarë njerëzit.

Por ka edhe njerëz të mrekullueshëm. Kur flet për rezistencën… E gjithë kjo nisi me Hamasin. Unë do të thosha që ata janë një lëvizje rezistence. Janë thjesht njerëz që luftojnë për popullin e tyre, duke u përpjekur të mbrojnë tokën e tyre. Dhe nuk e di nëse duam të hyjmë në këtë fushë… Problemi i madh është se kurrë nuk u përcaktua çfarë është Palestina. Marrëveshjet e Oslos ndodhën, e më pas nuk pati asgjë, zona A, B dhe C, por nuk ekzistonte një Palestinë.

Pak nga pak, Izraeli vazhdon të marrë tokën, duke e konfiskuar, duke ndërtuar vendbanime, duke shtuar postblloqet dhe duke ia zënë frymën kujtdo që jeton atje. Tani e humba fillin e mendimit. Doja të thosha…

TUCKER CARLSON: Një histori për të cilën ndoshta nuk keni dëgjuar shumë. Mafia kineze po shfrytëzon zonat rurale të Amerikës për të ngritur një perandori droge. Kjo nuk gjendet në lajmet televizive. Rrjetet nuk jua tregojnë këtë, por është plotësisht e vërtetë. Banda droge të lidhura me komunistët po shkatërrojnë pjesë të Shteteve të Bashkuara, ato pjesë që Uashingtoni i shpërfill, për të shitur drogë, për të pastruar para dhe për të ngritur një treg të zi brenda zonave më të bukura, por më pak të shërbyera të këtij vendi.

Kemi një dokumentar të ri për këtë. Quhet High: The Chinese Mafia Takeover of Rural America. Është i disponueshëm tani në tuckercarlson.com dhe është i shkëlqyer. Blerja e kishave dhe shkollave për të ndihmuar operacionet. Manipulimi i kutive të energjisë për të vjedhur rrymën, pesticide të huaja, bashkëpunimi me kartelet meksikane. Është e pabesueshme. Meqë ra fjala, një nga shtëpitë e drogës është aq afër sa mund të shkoj në këmbë nga shtëpia ime. Nuk e dija këtë. Është një histori me shumë shtresa dhe e jashtëzakonshme. Ndiqeni në TuckerCarlson.com. Besojmë se do t'ju pëlqejë.

Sekuestrimi i Tokës së Krishterë

Shteti i Izraelit, siç e dini, është më pak se 80 vjeç, por ajo zonë është mijëra vjeçare. Është kontrolluar nga perandori të ndryshme, siç thatë, dhe në fund nga britanikët deri në vitin 1948. Gjatë gjithë asaj kohe, copa të mëdha toke ishin në pronësi të kishave të krishtera, veçanërisht në Jerusalem. Çfarë ndodhi me to? A i zotërojnë ende ato toka?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, i zotërojnë, por këtu shfaqet një lloj persekutimi më i fshehtë: përdorin mjete ligjore ose gjysmë-ligjore. Sepse ke toka që ishin nën Perandorinë Osmane dhe mund të ketë dokumente ose kontrata… Dhe ata thonë: "Kontrata ka skaduar, duhet ta rinegociojmë." Dhe papritur të krishterët humbasin një pjesë të tokës së tyre. Ose përdorin ndërmjetës, kompani fasadë, që blejnë tokën, dhe nuk e kupton që ajo nuk po shkon te të krishterët apo te palestinezët, por po shfrytëzohet për diçka tjetër. Kjo ndodh kryesisht rreth Jerusalemit dhe Betlehemit. Copa të mëdha janë marrë. Knesseti qëndron mbi tokën e Patriarkatit të Jerusalemit.

TUCKER CARLSON: Çfarë?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, ajo ishte toka e tyre. Po. Ata kanë një kontratë qiraje.

TUCKER CARLSON: Si e morën?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Sigurisht, e lejuan ta merrnin. Ishte një marrëveshje ligjore. U bë me dokumentacion. Po, për ta marrë atë tokë.

TUCKER CARLSON: Kur shkove për herë të parë atje 30 vite më parë, kishte më shumë të krishterë se tani?

Rënia e popullsisë së krishterë

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Kishte më shumë. Gjithsesi, ka qenë gjithmonë një popullsi relativisht e vogël, me dhjetëra mijëra, mendoj, në Palestinë në përgjithësi. Por padyshim ka rënë me kalimin e kohës. Dhe tani është vërtet shqetësuese, sepse mendoj që këto dy vitet e fundit i kanë bërë njerëzit të mos durojnë më.

Dëgjon për familje nëpër komunitete, pesë apo dhjetë familje, që po largohen, duke shkuar në Europë, ndonjëherë në SHBA, Kanada ose Australi. Dhe kjo nuk ndodh vetëm me të krishterët; myslimanët janë një popullsi më e madhe. Sepse nëse po rrit një fëmijë dhe nuk ka mundësi pune për të, dhe, të themi të drejtën, ekziston një mundësi reale që nëse je djalë adoleshent, mund të qëllohesh.

Unë njoh disa fëmijë në Al-Azaria, ku isha, 14–15 vjeçarë, që janë qëlluar. Dhe shih ndryshimin: supozohet se kishin hedhur një koktej Molotov. Por kujtoni kur filloi lufta me Ukrainën dhe Rusinë. Më kujtohet një histori në New York Times, ishte artikull i madh që e lavdëronte faktin që një fabrikë birre po prodhonte kokteje Molotov për t'i hedhur kundër rusëve. Dhe kjo u festua në Palestinë. Qindra adoleshentë janë vrarë sepse Izraeli thotë se po hidhnin një koktej Molotov.

Dhe njoh një rast kur s'ishte as e vërtetë. Mendoj se ishte 12 vjeç, vitin e kaluar. Njoh një njeri të mrekullueshëm, dr. Saleem-in, mysliman, por që kujdesej për murgeshat në kuvendin tonë. Jeton në kampin e refugjatëve Shofat, pjesë e Jerusalemit. Ata paguajnë taksa në Jerusalem, por janë të rrethuar me mur. Ruhen nga ushtarë izraelitë. Ai përpiqet të drejtojë një qendër për persona me aftësi të kufizuara, por sulmohet vazhdimisht. Njerëzit arrestohen, infrastruktura shkatërrohet.

Mjafton të krahasosh Jerusalemin lindor me atë perëndimor: njëri ka trotuare të mira, shkolla të mira; tjetri është i rrënuar. Dr. Saleem më tregoi për një djalë në kamp, 12 vjeç. Ishte një festë myslimane dhe ai u qëllua për vdekje. Thanë se kishte hedhur koktej Molotov. Ishte 200 metra larg nga çdo ushtar, dhe ata e vranë. Por kjo ndodh çdo ditë.

Kam edhe një të ri që e ndihmuam të vinte në Amerikë një vit e gjysmë më parë. Jeton në veri të Hebronit, i krishterë bashkë me familjen e tij. Shkonte në shkollë gjysmë ore larg, në Fushën e Bariut. Deshëm ta sillnim në Amerikë sepse ishte në atë moshë kur mjafton të shohësh një ushtar në mënyrë "të gabuar" dhe mund të qëllohesh. Ai është i krishterë, por mund të ishte edhe mysliman. Problemi është se kjo u ndodh të gjithëve.

Çdo familje normale do të donte të qëndronte në tokën e vet. Është e vështirë të emigrosh. Si do të trajtohesh në një vend tjetër, të rifillosh jetën, të lësh familjarë pas? Nuk është gjë e lehtë. Por po, po ndodh që popullsia po zvogëlohet dhe priftërinjtë janë shumë të shqetësuar. Kam folur me një numër priftërinjsh në Bregun Perëndimor dhe ata janë të vetëdijshëm për këtë situatë.

Rrënja e problemit

Pra, ajo që shpresojmë të bëjmë është kjo: ka një lëvizje të fshehtë të të krishterëve që nuk e kanë këtë perspektivë të krishterë sioniste. Kisha Katolike gjithmonë ka bërë diçka për të mbështetur komunitetet atje, por nuk kemi bërë asgjë politikisht, sepse në fund të fundit nuk është çështja e parave tani. Duhet ndryshim, duhet të ndryshojmë mbështetjen ndaj Izraelit. Nëse lejoni të vazhdojnë vendbanimet…

James Carville ishte me administratën Clinton dhe shpiku një frazë për fushatën: "Është ekonomia, idiot." Problemi me Izraelin dhe Palestinën nuk është myslimani kundër hebreut, është pushtimi, idiot. Ja ku qëndron thelbi.

Dhe përderisa nuk krijohet diçka ku shteti palestinez sovran të marrë lirinë e tij, dhe ndoshta do të jetë dy shtete me kufij, ose ndoshta një lloj konfederate, këtë duhet ta vendosin politikanët, por pa liri dhe pa aftësinë që palestinezët të zhvillohen e të kenë vendin e tyre, të krishterët do të vazhdojnë të largohen.

Dhe çfarë do të ndodhë? Jo vetëm gurët e gjallë do të largohen, por edhe vendet e shenjta. Ajo që më jep kënaqësi më të madhe është se pasi u largova nga Jerusalemi, jetova në Amerikë. Por dy herë në vit sjell pelegrinë, njerëz që duan të vijnë dhe të vizitojnë vendet e shenjta, të shohin ku u kryqëzua dhe u ringjall Jezu Krishti, të shohin ku lindi, të ngjiten në Detin e Galilesë, të jenë pjesë e asaj përvoje.

Dhe një nga shenjtorët tanë thotë se të bësh pelegrinazh në Tokën e Shenjtë është si ungjilli i pestë. Ne mund ta lexojmë Biblën sa të duam. Por është kur shkojmë atje dhe jemi vërtet në vendet ku Zoti ynë eci, jetoi dhe bëri mrekullitë e tij, që krishterimi yt thellohet.

Një nga gjërat më të bukura është kur marr me vete njerëz të të gjitha moshave dhe në fund të udhëtimit i pyes të rinjtë: "Çfarë ju pëlqeu më shumë?" Disa thonë Deti i Vdekur ose diçka tjetër, por më ka bërë përshtypje kur djem 15-vjeçarë më kthehen e më thonë: "Ishte kur shkuam në Varrin e Shenjtë, në varrin e Krishtit."

TUCKER CARLSON: Po.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Pra, ka qartësisht diçka aty që është e rëndësishme për trashëgiminë tonë të krishterë. Dhe çfarë po ndodh është se nëse të krishterët detyrohen të largohen, nëse Izraeli merr kontroll më të madh, ajo që do të kemi janë muze. Nuk do të jenë më vende të gjalla lutjeje. Dhe kjo do të ishte një tragjedi e madhe, jo vetëm për të krishterët, por besoj për gjithë botën.

TUCKER CARLSON: Po, sepse ato nuk zotërohen nga një qeveri. Kanë ekzistuar prej kohësh.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Kanë qenë aty për shekuj dhe kanë kaluar ulje-ngritje. Ka pasur kohë gjatë shekujve kur të krishterët kanë kaluar periudha të vështira dhe pastaj janë ngritur përsëri. Besoj se tani jemi në një nga ato kohë të errëta. Mund të hymë në një shpjegim të tërë pse është kështu bota. Pse e lejojmë këtë? Është e pabesueshme për mua. Po bëhet e dhimbshme. Nuk mund të shoh më asgjë. Dhe besoj se shumë njerëz, çdo ditë, dëgjojnë këto histori të asaj që po ndodh dhe njerëz që e justifikojnë, dhe për këdo me ndërgjegje është si të thuash: Çfarë po bëjmë? Si është lejuar kjo e keqe të rritet e të zhvillohet?

Konvertimi fetar dhe dëshmia ortodokse

TUCKER CARLSON: A ke bërë ndonjë konvertim në Palestinë ndonjëherë? Do të thuash myslimanë që kthehen në të krishterë?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Duhet të jesh i kujdesshëm me këtë. Por do të them se nuk njoh myslimanë që janë kthyer në të krishterë. Por nuk është diçka që mund ta bësh hapur. Jo se do të vriten, por nuk do të shihet mirë dhe nuk është e lehtë. A është e ligjshme si proces? Po, jemi në Palestinë.

TUCKER CARLSON: Po.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Mund të flasësh me njerëz. E di çfarë është interesante? Unë jam ortodokse dhe në ortodoksi feja jonë nuk është shumë prozelitiste. Është një fe që shfaqet në atë çfarë je dhe si jeton. E kupton? Do të thotë që nuk bën misionarizëm aktivisht. Shumicën e rasteve është vetëm me shembullin tënd.

Dhe kështu ishin të krishterët e parë. Dhe ata ishin martirë, ose mënyra e tyre e jetesës, sepse nuk ishin paganë, sepse përpiqeshin t'i trajtonin njerëzit me dinjitet. Dhe njerëzit u përgjigjeshin kësaj. Ata ndiqnin mesazhin e Krishtit dhe thoshin: "Oh, po, nuk duam më të jetojmë si ajo jeta sibarite që kishim më parë." Dhe kjo dukej tërheqëse për njerëzit.

Pra, kjo është dëshmia e krishterimit. Dhe kjo është një arsye tjetër pse, nëse zhduket, do të shpejtojë gjakderdhjen dhe shkatërrimin në Lindjen e Mesme. Sepse besoj që të krishterët janë një lloj tamponi mes myslimanëve dhe hebrenjve në Palestinë.

TUCKER CARLSON: Po, kjo ka kuptim.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Absolutisht.

Rrethimi i Betlehemit

TUCKER CARLSON: A ishe aty? Pati një rrethim në Kishën e Lindjes në Betlehem, vendlindjen e Jezusit, ndoshta në vitin 2002.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: po, isha aty. Po. Atje u afrova veçanërisht me komunitetin e krishterë palestinez, sepse në Betani nuk ka shumë të krishterë, por ne kishim mësues prej andej dhe nxënës, në konvikt.

Dhe kur ndodhi rrethimi, nuk ishte vetëm mbi kishën vetë. Ajo që pretenduan ishte se kishte disa luftëtarë brenda kishës, por në fakt kjo është një traditë e krishterë, njerëzit të strehohen në një kishë. Por izraelitët e përdorën këtë si justifikim. Ata e rrethuan kishën, por i gjithë qyteti ishte nën rrethim, jo vetëm kisha.

Kjo do të thoshte se mësuesit që jetonin në zonën e Betlehemit nuk mund të dilnin për të ardhur në Betani. Njerëzit nuk mund të merrnin ushqime dhe ilaçe. Pas një kohe, merrja telefonata ku më thoshin: "Fqinja ime ka epilepsi dhe nuk mund të marrim ilaçin e ri për të. A mund të gjesh një mënyrë që përmes ndonjë organizate ndihme të na e sjellësh?"

Dhe më në fund, kur përfundoi rrethimi, kujtoj që gjatë asaj kohe një mjek më tregoi se si dikush ishte qëlluar brenda shtëpisë së tij dhe po vdiste nga gjakderdhja. Ai e telefononte mjekun duke pyetur: "Çfarë të bëj? Si mund të ndihmoj?" Dhe mjeku e dëgjoi fjalë për fjalë teksa ai po vdiste nga gjakderdhja, sepse asnjë ambulancë, asgjë nuk lejohej.

Dhe pas 40 ditësh, afërsisht 40 ditësh, që është ironike, shkova atje dhe u takova me disa nga njerëzit. Çdo gjë ishte e mbuluar me plehra nëpër rrugë, vrima plumbash. Ajo që i pëlqen Izraelit të bëjë është të shkatërrojë. Jo vetëm që e kontrollojnë vendin, por pothuajse kënaqen me këtë.

Dhe nuk po flasim për kohën e Hamasit. Nuk po flasim për vitin 2023. Po flasim për vitin 2002. Ata kalonin nëpër qytetin e Betlehemit dhe qëllimisht me tanket e tyre, ato më të vegjlit, rrëzonin shtyllat e ndriçimit ose gjërat e stolisura me bredha të Krishtlindjeve, dekorime e të tjera, dhe i hidhnin në mes të qytetit, ose sillnin buldozerin e tyre e S.M. hashakar.

Por përsëri, e njëjta qëndresë e palestinezëve, samudi. Kam një fotografi. Ai është në fakt babai i njërit prej priftërinjve në Betlehem tani, dhe është ulur mbi makinën e tij që ishte shtypur nga izraelitët, thjesht me një buzëqeshje, sikur të thoshte: "Nuk do të na ndalni, ne do të vazhdojmë." "Ti ma bëre këtë, por unë do të vazhdoj."

TUCKER CARLSON: Kishte njerëz që u qëlluan brenda në kishë.

AGAPIA STEFANOPOULOS: Po. Ai që binte ziles atje u vra. Po. Dhe e njoh shumicën e njerëzve atje, sigurisht. Po, po.

TUCKER CARLSON: Pra, ai ishte momenti.

AGAPIA STEFANOPOULOS: Edhe të krishterët u qëlluan jashtë kishës. Nuk e di nëse ishte saktësisht gjatë atyre 40 ditëve, por një djalë i ri 16 vjeçar, një ministrant i kishës… kishte orë policore dhe ata kishin tanke përreth qytetit duke i rrethuar, dhe ai ishte jashtë me kushëririn e tij 70 vjeçar dhe po luanin me top. Ai u qëllua për vdekje nga një snajper. 16 vjeçari Johnny Taljia, të kujtohet?

TUCKER CARLSON: Emri i tij, sigurisht.

AGAPIA STEFANOPOULOS: Ishte edhe një tjetër, Christine Saada. I ati i saj ishte drejtori i shkollës ortodokse në Betsahur, Fusha e Bariut. Ata po udhëtonin me makinë. Dhe ushtarët izraelitë, që… ajo është zona A, apo jo? Nëse do flasim për politikën e saj, teknikisht do të thotë se ishte nën kontroll të plotë palestinez. Ata duhej të kishin policinë e tyre dhe gjithçka. Nuk kishte xhipa izraelitë atje dhe gabimisht menduan se ajo ishte një makinë e ndonjë militanti. Kështu që qëlluan mbi makinën. Gruaja e tij u plagos, ai u plagos gjithashtu. Dhe vajza e tij 12 vjeçare, Christine, u vra.

TUCKER CARLSON: Çfarë bënë gabim?

AGAPIA STEFANOPOULOS: Izraelitët menduan se ishte dikush që do të bënte diçka të keqe.

TUCKER CARLSON: A u ndëshkua dikush për këtë?

AGAPIA STEFANOPOULOS: Sigurisht që jo. Sigurisht që jo. Kisha një incident para shkollës sonë ku na kishin vendosur orë policore dhe dhomat e gjumit të vajzave që ishin në kufi, kishin dritaret nga rruga kryesore. Dhe unë shoh jashtë, ishte orë policore. Por pashë disa ushtarë duke marshuar lart e poshtë rrugës, vetëm ca, jo një brigadë.

Dhe aty ishte një burrë që po ecte drejt ushtarit dhe mendova: "O Zot, është një burrë palestinez." Doli se ishte shurdhmemec dhe nuk ishte nga Betania, por nga Hebroni, por kishte të afërm atje. Ai nuk kuptonte çfarë po ndodhte sepse ata shpallnin orë policore në çdo kohë dhe duhej të largoheshe nga rruga. Kështu që ushtari e qëlloi. Ai burrë ishte shurdhmemec dhe u qëllua në sy. Mbijetoi, por u qëllua në sy, aty para derës sonë. Dhe për disa vite kishim një tank para shkollës dhe shpesh më duhej të…

TUCKER CARLSON: Pse? A ishin vajzat në shkollë të rrezikshme?

Realiteti i jetës për palestinezët

AGAPIA STEFANOPOULOS: E po, qyteti. Palestinezët janë të rrezikshëm. Të gjithë palestinezët. Po, po. Edhe vajzat 5 vjeçare janë të rrezikshme. Por ajo që përbënte rrezik për ne ishte Mali i Ullinjve. Kjo ishte para ose gjatë procesit të ndërtimit të murit.

Kishte një situatë ku disa kolonë, ndoshta ndjekës të Ben Gvirit, kishin marrë një kamion të vogël dhe kishin eksplozivë dhe kishin shkuar para një gjimnazi në majë të Malit të Ullinjve. Fatmirësisht u ndaluan para se ta shpërthenin.

Kështu që çdo ditë, e mbaj mend për të paktën gjashtë muaj, sepse kishin bërë diçka të ngjashme pranë nesh, afër vendbanimit Ma'ale Adumim. Unë shkoja. Kishim një pronë mjaft të madhe dhe kishte porta në të dy anët ku hynin vajzat çdo mëngjes. Zgjohesha në orën 6 të mëngjesit dhe shkoja të sigurohesha që nuk shihja ndonjë bombë të vogël diku, sepse kjo ndodhte. Dhe të gjitha këto nga kolonët.

TUCKER CARLSON: Kishe frikë se kolonët do të bombardonin shkollën?

AGAPIA STEFANOPOULOS: Ata u përpoqën, u përpoqën. Kishte disa raste. Palestinezë, por fëmijë, nuk ka rëndësi. Nuk ka rëndësi fare.

Armatime amerikane të përdorura kundër vendeve të krishtera

TUCKER CARLSON: Më kujtohet që mendoja në vitin 2002, kur ai që i binte ziles u qëllua në kishë, në vendin ku lindi Jezusi. Pra, është si qendra e krishterimit dhe pastaj në Kishën e Varrit të Shenjtë ku ai u varros. Mbaj mend që mendoja: a do ta durojnë vërtet të krishterët amerikanë në Shtetet e Bashkuara këtë gjë, kur armët që po përdornin ishin fjalë për fjalë modele AR15? Pushkë amerikane, municion amerikan, buldozerë Caterpillar, buldozerë amerikanë. A do ta pranonin vërtet këtë? A pati ndonjë kundërshtim nga Shtetet e Bashkuara?

AGAPIA STEFANOPOULOS: Problemi është mungesa e ndërgjegjësimit që krijon media jonë masive.

TUCKER CARLSON: Unë punoja në CNN atëherë dhe e intervistova Benjamin Netanyahu-n për këtë. Nuk do ta harroj kurrë.

AGAPIA STEFANOPOULOS: Dhe cila ishte përgjigjja e tij?

TUCKER CARLSON: "Me terroristët nuk duhet të kemi mëshirë." Por unë i thashë: "Por ajo është kisha jonë dhe s'ka lidhje me këtë. Atëherë çfarë po bëni?" Dhe sikur po thoshte: "Qepe gojën, antisemit." Por më kujtohet që mendova… dhe unë jam një gazetar gjysmë agnostik nga CNN. Kku janë pastorët për këtë, kisha?

Shtrembërimi i medias dhe sulmet personale

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Mendoj se shpesh nuk donin të përfshiheshin. E njëjta frikë që duket se ka media kryesore është: nuk duam të trazojmë ujërat. Dhe gjithashtu, për të qenë e drejtë, pasi media kryesore nuk e bën plotësisht punën e saj, njerëzve u jepet një pamje shumë e shtrembëruar e ngjarjeve, ndaj ata nuk e dinë çfarë ka ndodhur ose çfarë po ndodh.

Ose, ky është një shembull i vogël, por në atë periudhë, vëllai im po kërkonte një vend pune në ABC News, dhe në faqen Page Six të New York Post doli një histori: "George është i çmendur." Në atë kohë, unë quhesha Maria, "Motra e çmendur e George-it, Maria." Dhe thanë, ishte sikur vinte nga Drudge Report dhe u përhap kështu. Se unë paskam thënë që ushtarët izraelitë po përdhunonin gra në Betlehem.

Në fakt, dikush më kishte kontaktuar me email nga Amerika dhe më pyeti: "a ke dëgjuar gjë për diçka të tillë që po ndodh?" Dhe unë i thashë: "jo, kemi shumë vështirësi. E di që kanë hyrë në klinika mjekësore dhe kanë thyer aparatin e ekografisë, kanë bërë grafite, madje kanë përdorur tualetet aty." Të njëjtat gjëra që po bëjnë në Gaza, i bënin edhe në fillim të viteve 2000: hynin në shtëpitë e njerëzve për të marrë një pikë vrojtimi, pastaj vidhnin sendet dhe mbyllnin gjithë familjen në një dhomë.

Dhe unë thashë: "Po, e di, por nuk kam dëgjuar histori të tilla, do e verifikoj." Kontaktova miq në Betlehem. Ata më thanë: "jo, jo, asgjë e tillë nuk ka ndodhur." Dhe unë ia ktheva emailin atij personi dhe i thashë këtë. Por nuk kishte rëndësi. Në media u dha ajo që donin të jepnin.

TUCKER CARLSON: Pra, dikush po përpiqej të pengonte vëllait tënd të siguronte një punë.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Në ABC News, ose për ta penguar ose për ta mbajtur nën kontroll. Sepse nuk duhet të thuash gjë kundër Izraelit.

TUCKER CARLSON: A fole me vëllanë tënd për këtë?

Kriza aktuale dhe pasqyrimi në media

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Është një bisedë e vështirë dhe ndoshta është më mirë që ai vetë të shpjegojë pse ose çfarë bën. Unë mendoj se nuk është vetëm problemi i tij. Është problem i gjithë medias kryesore, dhe sigurisht është problem shumë i madh tani. Edhe tani që po merremi me këtë çështje, po bëhet shumë jehonë, por e shtrembëruar.

Sot në mëngjes pashë lajmet, James Tavridis ishte në ekran dhe fliste vetëm për Hamasin. Tregonin pengun e dobësuar nga uria, sikur gjithçka do të rregullohej nëse Hamasi do ta lëshonte. Ndërkohë, miliona njerëz po vdesin nga uria, foshnjat po vdesin, dhe fokusi është vetëm tek pengu. Sigurisht, ai duhet liruar, por edhe Izraeli duhet të tërhiqet nga Gaza dhe të lejojë hyrjen e ushqimit. Dhe të krishterët duhet të kërkojnë këtë.

Dhe mendoj se deri diku po e shohim këtë tani, por përsëri po mbulohet thelbi. Siç më thonë miqtë e mi në Bregun Perëndimor: "ne jemi të ardhshmit." Është e qartë që do të ndodhë, nëse jo tani, më vonë. Edhe me ndërtimin e vendbanimeve, ata luajnë një lojë afatgjatë: ndërtojnë, pastaj ndalen pak kur Amerika kundërshton, dhe fillojnë sërish.

Edhe në Bregun Perëndimor, nëse ka një armëpushim dhe futen ushqime në Gaza, ndoshta do të tërhiqen përkohësisht. Por kjo nuk do të thotë që pas disa muajsh nuk do të ketë përsëri provokime. Ata tashmë kanë fshirë nga harta mijëra njerëz në kampet e refugjatëve në Tulkarm dhe Jenin. Po e bëjnë jetën të pamundur në shumë qytete.

Në Taiba, në Betlehem, qytetit nuk i jepet ujë. Nuk ke ujë, vetëm nëse ke depozita. Dhe s'ka shi. Kur unë u shpërngula në Jerusalem, p.sh., linin rrobat jashtë për t'u tharë. Nga maji deri në tetor nuk binte shi. Pra, ato depozita nuk mbusheshin në verë. Dhe Izraeli kontrollon hyrjen e ujit në qytetet palestineze. Nëse ata vendosin ta japin vetëm një herë në javë, vetëm aq ke, ndërkohë që në vendbanimet e tyre kanë pishina dhe bar të gjelbër, të financuara nga sionistët e krishterë.

Qëndrimet e të krishterëve palestinezë ndaj qeverisë izraelite

TUCKER CARLSON: Ti njeh shumë të krishterë në Tokën e Shenjtë. Sa prej tyre mbështesin qeverinë e Izraelit?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po flet për palestinezët brenda Izraelit?

TUCKER CARLSON: Po, të krishterët që mbështesin qeverinë e Izraelit.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Nuk mund… Nuk besoj se ka. Sidomos tani. Ata po dëbojnë edhe përfaqësuesit palestinezë.

TUCKER CARLSON: Ndërkohë në SHBA ka perceptimin se të krishterët e mbështesin këtë program.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Sigurisht që jo. Kur u shpërngula aty në vitin 1998, kishte ende shpresë për paqe dhe një lëvizje shumë më të fortë paqësore brenda Izraelit. Një pjesë e njerëzve e pranonin që mund të jo thjesht një paqe të ftohtë, por mund të jetonim së bashku. Sot, kjo është zhdukur.

Krahasimi me avokimin për hebrenjtë sovjetikë

TUCKER CARLSON: Është e çuditshme. Kam jetuar në Uashington gjatë viteve të fundit të Luftës së Ftohtë. Atëherë, shumë hebrenj në Bashkimin Sovjetik përndiqeshin. Në fakt, të gjithë përndiqeshin, përfshirë hebrenjtë.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Dhe ata erdhën në Izrael.

TUCKER CARLSON: Po, erdhën në Izrael, në SHBA. Dhe kishte grupe hebraike në SHBA dhe Izrael që unë i mbështesja atëherë dhe i mbështes edhe sot. Ata thoshin: "duhet t'i nxjerrim njerëzit tanë prej andej dhe t'i ndihmojmë." Quheshin refuseniks, apo jo? Po. Edhe babai im punoi në këtë fushë. Dhe kjo ishte gjë e mirë.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Sigurisht.

TUCKER CARLSON: Por nuk sheh asgjë të ngjashme me ndonjë grup të krishterë për të krishterët në Lindjen e Mesme. Nuk ka ndonjë grup të krishterë në SHBA, të paktën sa di unë, që të thotë: "këta janë njerëzit tanë, duhet t'i ndihmojmë."

Grupet e krishtera të avokimit dhe reagimi i kishës

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jo, ekzistojnë. Në fakt, sapo u mbajt një konferencë në Atlanta. Është një organizatë e quajtur Churches for Middle East Peace. Ka edhe grupe si Telos Group, Christians for a Free Palestine. Por ato janë shumë të vogla dhe nuk janë pjesë e institucionit, e hierarkisë së kishës. Megjithatë, për ne, Papa Françesku foli hapur, dhe unë mendoj se Kisha Katolike në Amerikë duhet të bëjë shumë më tepër si institucion. Ne duhet të kishim një grup të ngjashëm me APAC-un, por të krishterë. Sigurisht. Por kjo gjë sikur është e ndaluar.

TUCKER CARLSON: Që të sulmohet Kisha e Lindjes, më falni… Edhe nëse je agnostik ndaj politikës, që është në rregull, ndoshta edhe më e preferueshme, nuk mund t'i bësh këto gjëra të krishterëve.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jam dakord 100%, ndaj duhet të ecim në atë drejtim. Por, sërish, kjo lidhet me faktin se njerëzit nuk e shohin gjithmonë historinë e plotë dhe jemi të mbuluar me mesazhin se "këta terroristë po vijnë të na marrin edhe neve," gjë që është absurde. A ka ardhur ndonjë anëtar i Hamasit ose ndonjë palestinez të kërcënojë Amerikën si amerikanë? Jo. Ata nuk e bëjnë këtë. Por taktika që përdoret është që t'i paraqesin si xhihadistë, kur në të vërtetë nuk janë të tillë.

Realiteti i Hamasit dhe rezistencës palestinese

TUCKER CARLSON: A janë të tillë? Jam i sigurt që ti ke pasur kontakte me Hamasin ose njerëz që… A janë fanatikë fetarë, xhihadistë?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jo, të paktën njerëzit që kam njohur unë. Siç thashë, kur isha në shkollë, kishim disa mësues, burra myslimanë, dhe po zhvilloheshin zgjedhje. Atëherë nuk ishte Hamasi, ishte një parti sociale apo diçka e tillë, por një parti fetare myslimane. Do të kisha votuar për ata, sepse nuk ishin të korruptuar. Donin t'i shërbenin popullit të tyre.

Nuk them se nuk ndodh gjëkundi, por sa i përket asaj që kam parë unë, atmosfera nuk ishte që "duhet të konvertoheni të gjithë në Islam dhe do t'ju detyrojmë." Aspak. Qëllimi kryesor i Hamasit është të rezistojë dhe të mbrojë popullin dhe tokën e tyre.

Rënia e krishterëve në Levant

TUCKER CARLSON: Nuk është vetëm Palestina dhe Izraeli ku popullsia e krishterë është tkurrur. Duket sikur në gjithë Levantin po ndodh kjo.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po. Dhe unë mendoj se kjo është pjesë e projektit të "Izraelit të Madh." A nuk është ironike që e kanë kthyer kaq shumë në një çështje të madhe?

TUCKER CARLSON: Duke shënjestruar të krishterët.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Duke shënjestruar të krishterët, po. Ose më saktë, duke i shënjestruar për të kontrolluar në favor të Izraelit. Për shembull, në Siri. Shkova në Siri në vitin 2004 dhe vizitova Manastirin e Shën Teklës jashtë Damaskut në Malula, ku murgeshat u rrëmbyen nga ISIS. Atëherë popullsia ishte mbi 10% e krishterë. Kishte vende të lashta të krishtera, komunitete monastike shumë aktive, kisha dhe spitale të drejtuara nga kisha, si në Siri ashtu edhe në Liban.

Dhe çfarë kemi bërë tani? Po, Asadi nuk ishte i përsosur, Sadam Huseini nuk ishte i përsosur, por Lindja e Mesme nuk është Shtetet e Bashkuara. Dhe ne u përpoqëm të imponoheshim, të rrëzonim qeveri, të cilat, pavarësisht shtypjes, i mbanin njerëzit bashkë dhe lejonin minoritetet të mbijetonin.

TUCKER CARLSON: Përfshirë të krishterët.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Përfshirë të krishterët, po. Dhe kjo… Dhe, së fundmi… Më duket e pabesueshme që tani heqim sanksionet pasi Asadi largohet dhe vendosim në pushtet dikë që ishte pjesë e ISIS-it. A mund t'i ndryshojë një leopard njollat e tij?

TUCKER CARLSON: Dhe si janë të krishterët tani?

Deklarata e guximshme e patriarkut

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Atëherë ndodhi bombardimi. Në qershor pati një sulm vetëvrasës në një kishë në Damask, tek Kisha e Shën Marisë. Patriarku John i Antiokisë, vëllai i të cilit ishte një peshkop i rrëmbyer në vitin 2010 dhe që mendohet të ketë vdekur tani, doli hapur. Ai mbajti një fjalim homazh, por njëkohësisht kritikoi qeverinë që nuk e dënoi aspak aktin e ISIS-it.

Ai tha: "Apostulli Pal, në letrën e tij drejtuar Romakëve: 'Sepse, nëse jetojmë, jetojmë për Zotin, dhe nëse vdesim, vdesim për Zotin. Shkëmbi i besimit tonë është Zoti që u ringjall nga të vdekurit. Dëshmorët që shtrihen para nesh sot janë fëmijë të ringjalljes. Ata banojnë në dritën hyjnore. Ata nuk vdiqën. Ata janë gjallë. Ata kaluan, edhe pse në këtë mënyrë të tmerrshme, tek Ai që e deshën.'" Dhe ai po jeton ashtu si duhet të jetojmë si të krishterë, duke folur me të krishterët atje.

Por pastaj shtoi: "Do ta them hapur, zoti President, Abu Jelani Ashara, ish-kreu i HTS, udhëheqës i ISIS-it. Na vjen shumë keq, zoti President, që menjëherë pas këtij krimi, asnjë përfaqësues i qeverisë apo zyrtar shtetëror nuk ishte i pranishëm, përveç zonjës Hind Kabawat, një e krishterë. Ne e ndiejmë thellë këtë. Ne jemi një komponent thelbësor i këtij kombi dhe jemi këtu për të qëndruar. Më lejoni t'ju kujtoj: dy kryepeshkopët e Aleppos, Boulos dhe Johanna, u rrëmbyen. U fol shumë atëherë. Murgeshat e Malulës u rrëmbyen gjithashtu. Dhe ne ende jemi këtu. Ky krim monstruoz ndodhi pardje, dhe ne do të mbetemi këtu. Ne ju bëjmë apel, zoti President, për një qeveri që nuk humb kohë me vendime të kota, të padenja për t'u përmendur nga porta mbretërore e shenjtë. Kërkojmë një qeveri që merr përgjegjësi dhe ndan vuajtjen e popullit të vet. Zoti President, populli është i uritur. Nëse disa nuk jua kanë thënë, po jua them unë tani. Ejani dhe kujdesuni për popullin tuaj."

Kjo është shumë e guximshme nga një njeri që i kanë rrëmbyer vëllanë, që sapo i janë vrarë disa besimtarë, dhe që po i thotë hapur një njeriu të njohur si terrorist, duke e denoncuar. Kjo është shumë e guximshme.

TUCKER CARLSON: Është shumë guximtare. Pra, qeveria e Sirisë tani, e drejtuar nga ish-udhëheqësi i ISIS-it, është pro-Izrael.

Plani i Izraelit të madh

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, mendoj se ky është i gjithë plani. Kur arrin te kjo, ata kanë folur gjerë e gjatë. Nga erdhi ai pohim? Shikoni kartën e Likudit, partisë së Netanyahu-t. Ata e thonë shumë qartë: nga Jordani deri në Mesdhe do të jetë Izrael. Dhe realisht nga Nili deri në Eufrat, që do të thotë duke hyrë në Irak, deri në kufijtë e Egjiptit dhe deri lart në Salah.

Kështu që kjo është arsyeja pse patëm luftën në Irak. Pse duhej të vdisnin të rinjtë tanë? Pse duhej të shpenzonim kaq shumë para për një luftë? Unë e vizitova Irakun në fillim të viteve 2000. Sekretarja e shkollës sonë, babai i saj ishte lindur në Mosul, dhe ai ishte një i krishterë asirian. Dhe kështu kjo ishte një mundësi për ta vizituar. Dhe atëherë filluan të priteshin koka njerëzish dhe të bëheshin gjëra të tilla. Prandaj menduam më mirë ta lëmë atë pjesë të udhëtimit. Por sa të krishterë u dëbuan nga Iraku gjatë asaj kohe?

TUCKER CARLSON: Thuajse të gjithë.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Thuajse të gjithë. Dhe tani në Siri po sheh të njëjtën gjë, ndërkohë që në vitin 2004, unë pashë komunitete të gjalla. Pashë njerëz që mund të jetonin edhe nën Asadin si të krishterë. Tani ata kanë frikë për atë që do t'u ndodhë.

TUCKER CARLSON: Është e vështirë ta shohësh këtë si aksident. Pra, Bregu Perëndimor, Gaza, Iraku, janë një lloj plani. Siria, Libani. Të gjitha vende ku politika e jashtme e SHBA-së, nën ndikimin e Izraelit, sheh shkatërrimin e komuniteteve të krishtera. Unë hamendësoj që kjo nuk është rastësi.

Militarizimi i shoqërisë izraelite

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jo, aspak. Është padyshim pjesë e një plani. Por pse duhet ta mbështesim ne këtë plan? Dhe ne po fokusohemi te të krishterët, por unë përmenda që kishim dy vajza me origjinë ruse që jetonin në qytetet e Izraelit. Dhe çfarë ke parë në 20 vitet e fundit është se, në vend të një lëvizjeje të brishtë paqeje, në vend të njerëzve që e toleronin fqinjin e tyre dhe mund të jetonin pranë fqinjit të tyre, është shndërruar në një shoqëri krejtësisht militante.

Vajzat që njoh atje tani kanë shumë agresivitet dhe shumë urrejtje. Dhe sa izraelitë kanë bërë… Ke probleme të mëdha tani në Greqi. Nuk e di nëse ke parë demonstratat. Unë jam greke. Njerëzit po parakalojnë në rrugë sepse izraelitët kanë lënë Izraelin, edhe pse ata janë ata që kanë të gjithë mbrojtjen. Të gjithë sigurinë, madje. Çfarë lloj vendi po përpiqet të ndërtojë Netanyahu? Vërtet dëshiron të jetosh në një vend të militarizuar që është gjithmonë në frikë dhe gjithmonë mendon se është nën sulm, kur nuk ka pse të jetë?

Sulmet ndaj të krishterëve në Jerusalem

TUCKER CARLSON: Thua se është më armiqësore. Sheh disa video priftërinjsh të krishterë me kryqe në qafë që pështyhen në Jerusalem? A janë ato të vërteta?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po. Kjo ka ndodhur edhe më parë. Që në ditët e para kur shkoja atje. Herë pas here ndodhte diçka e tillë, dhe herë pas here kishte grafite nëpër mure. Po, më kujtohet në 2013, grafite mbi Jezusin si majmun, në një kishë. Po aty në Tabka, ku ndodhi shumimi i bukëve dhe peshqve. Një komunitet katolik, grafite atje që flisnin për heqjen e idhujve apo diçka e tillë, një lloj shprehje nga Dhjata e Vjetër. Dhe dogjën një statujë të Virgjëreshës Mari në pjesë të manastirit atje.

Por kjo ishte një pjesë e vogël. Edhe në atë kohë, Ben Gvir dhe Smotrich ishin të përjashtuar në Izrael. Ata nuk ishin anëtarë të rëndësishëm të shoqërisë izraelite dhe çfarë përfaqësonin ata fanatikë fetarë. Por tani ata janë në pushtet dhe po dominojnë gjithçka. Dhe nganjëherë thuhet që, po të mos kishin palestinezët, izraelitët do të ishin në luftë civile mes hebrenjve laikë dhe atyre fetarë. Dhe kjo është e vërtetë. Kjo ka ndodhur.

TUCKER CARLSON: Ka tension të madh. A njeh dikë që është pështyrë? Ndonjë të krishterë që është pështyrë?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Unë.

TUCKER CARLSON: Ti je pështyrë?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Sigurisht, po.

TUCKER CARLSON: Çfarë do të thotë "sigurisht"? Kjo është e neveritshme.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, por kjo është gjëja më e vogël. Kjo është më e pakta.

TUCKER CARLSON: Por përsëri, po e them nga perspektiva e dikujt që jeton në një vend me shumicë të krishterë dhe që po paguan për të gjitha këto.

Historia e Taibas

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, ose do të tregoj një histori. Babai im është prift. Prift ortodoks grek. Dhe ai kishte veshur rrobën e priftit. Një herë më vizitoi dhe shkuam në një fshat, në qytetin e Taibas. Dhe kishte një postbllok para se të hyje në qytet.

TUCKER CARLSON: Mund të na japësh perspektivë? Ku është Taiba?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Taiba është Efraimi biblik. Është vendi ku Krishti, pasi u ringjall, shkoi rreth 16 milje në verilindje të Jerusalemit, në zonën e Betanisë, për t'u përgatitur para se të kthehej në Jerusalem për kryqëzimin e tij. Efraim njihet si qyteti i dhembshurisë, i ngushëllimit. Edhe në kohën e Saladinit, ajo quhej Efraim. Tani quhet Taiba, që do të thotë "e mira" ose "e bukura". Pra, kishte atë reputacion. Pra, ai shkoi atje për t'u përgatitur për kryqëzimin e tij. 32 km, as 32 km larg nga Jerusalemi.

TUCKER CARLSON: Interesante. Pra, me babanë tuaj, i cili ishte…

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Prift amerikan, po. I veshur si prift. Dhe mamaja ime ishte aty gjithashtu, kështu që po shkonim me makinë. Pra, kishte një postbllok në hyrje të qytetit dhe më pas ka shumë ullishte, rreth 8000 hektarë tokë, dhe mbi një e katërta e saj është konfiskuar ose nga kolonët, ose nga ushtria që u lejon atyre ta marrin tokën. Dhe ata nuk kanë asnjë zgjidhje. Nuk ka asgjë.

TUCKER CARLSON: Kush e zotëron tokën?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Familjet e krishtera palestineze.

TUCKER CARLSON: Dhe është konfiskuar nga familjet e krishtera?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: E po, "konfiskuar". Ç'mund të bësh kur ata kanë armë dhe ti jo?

TUCKER CARLSON: Nuk e di. Telefonon kishën tënde në Perëndim dhe i thua të ngrenë zërin. Telefonon Ted Cruz-in. Po, dhe të tjerë që janë përshkruar si të krishterë erdhën.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po. Dhe atëherë e vetmja gjë që…

TUCKER CARLSON: Pra, çfarë bëri Mike Huckabee, ambasadori amerikan në Izrael, ai tha se ishte…

Ambasadori Huckabee viziton Taibën

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Shumë i shqetësuar, sepse ndodhi edhe kjo: në Taiba ka tri kisha, një ortodokse, një greko-katolike dhe një katolike. Dhe aty ka gjithashtu rrënojat e një kishe të shekullit IV që ende qëndrojnë pjesërisht dhe njerëzit shkojnë herë pas here atje, jo për shërbesa të plota, por vetëm për të qenë në atë vend. Është një vend që u ndërtua nga Shën Helena në shekullin IV, kisha e Shën Gjergjit. Kolonët dogjën shkurret dhe aty pranë ka edhe një varrezë. E dogjën edhe atë zonë.

TUCKER CARLSON: Dogjën varrezën?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Çdo gjë aty është prej guri, prandaj nuk digjet vetë, por ata dogjën zonën përreth. Pra, u dogj bari dhe shkurret. Dhe jo vetëm kaq, unë u trondita kur pashë se sa shumë ishin futur brenda. Një gjë është hyrja e qytetit dhe marrja e tokave të hapura, ullishtat. Ata kanë futur edhe beduinë në atë qytet. Ka një fabrikë birre, një distileri, një hotel. Dhe beduinët janë dëbuar nga tokat e tyre aty rreth e rrotull dhe tani jetojnë me lejen e të krishterëve të Taibës, sepse nuk kanë ku tjetër të shkojnë dhe askush nuk i mbron.

Pra, ambasadori Huckabee vjen dhe është shumë i shqetësuar për sulmin ndaj kishës. Dhe gjithashtu atë javë, një palestinezo-amerikan u vra nga kolonët, ose u rrah për vdekje. Saif Musalat, vetëm disa kilometra larg, jo më shumë se 32. Ai do ta ngrinte këtë çështje si palestinezo-amerikan që të shihte nëse Izraeli do ta hetonte. Por askush nuk u arrestua, askush nuk u ndëshkua.

TUCKER CARLSON: Ai ishte qytetar amerikan?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, nga Florida. Ashtu siç jam edhe unë qytetare amerikane. U rrah për vdekje nga kolonët.

TUCKER CARLSON: Dhe askush nuk u arrestua?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jo. Nuk ndodh kurrë, sidomos në Hebron. Dhe ky ishte edhe shqetësimi im kur fola me të.

TUCKER CARLSON: Dhe jemi të sigurt që kjo ka ndodhur?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jemi absolutisht të sigurt që ka ndodhur.

TUCKER CARLSON: Si mundet një qytetar amerikan të rrihet për vdekje në një zonë të kontrolluar nga Izraeli, e paguar nga SHBA, dhe askush të mos bëjë asgjë për këtë?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Ky është edhe problemi ynë, apo jo?

TUCKER CARLSON: Më falni që ju ndërpres. Pra, ambasadori Huckabee mbërrin atje.

Dhuna e vazhdueshme e kolonëve

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Ai erdhi dhe tha që ishte shumë i shqetësuar për atë që ndodhi, dhe do të hetonin për të. Ditën tjetër, kolonët u shfaqën në qytet me lopët e tyre, duke parakaluar përmes qytetit me lopë. Pra, kjo tregon se kush ka kontrollin.

Dhe jo vetëm kaq, disa ditë më parë, pra një javë pas vizitës së tij, ndodhi një tjetër incident. Bibla ka historinë e Ruthit. Një nga gratë në Taiba është e martuar me një palestinez. Ajo është greko-amerikane, u njohën në shkollë në Boston, u martuan. Ai shkoi në shkollë biznesi, pastaj u kthye në Palestinë për të ngritur një biznes. Ajo shkoi bashkë me të, duke u bërë palestineze, për t'u kujdesur për popullin e tij. Ajo mori doktoraturën në Harvard dhe ka shkruar libra për Tokën e Shenjtë. Me të ardhurat nga librat, dalëngadalë, ajo vizitoi famulli në Amerikë dhe mblodhi fonde për të ndërtuar 30 shtëpi për ortodoksët.

Këto shtëpi u sulmuan. Makina të njerëzve që jetonin në ato shtëpi u dogjën. Dhe përsëri, kishte grafite në mure, që përmendnin një fshat tjetër dhe shkruhej: "Do të pendoheni për këtë." Fjalët e tjera ishin të pakuptueshme, madje edhe për dy izraelitë që i pyeta. Sepse shumë kolonë, në fakt, janë njerëz nga Brooklyn- i New York-ut.

TUCKER CARLSON: Po.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Ata kanë shtetësi të dyfishtë dhe lëvizin lirshëm mes dy vendeve. Mund të zbresin në aeroportin Ben Gurion, të kalojnë përmes Tel Avivit dhe të shkojnë drejt vendbanimeve në Bregun Perëndimor. Por ata të Taibës, të cilët gjithashtu janë qytetarë amerikanë, nuk mund të kalojnë nga aeroporti Ben Gurion.

TUCKER CARLSON: Si është e mundur që një qytetar amerikan të mos mund të kalojë nga Aeroporti Ben Gurion?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Sepse ai është edhe palestinez.

TUCKER CARLSON: Jeni e sigurt?

Realiteti i lëvizjes dhe lirisë së palestinezëve

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jam absolutisht e sigurt, po. Ata duhet të kalojnë përmes Jordanisë dhe kufirit, që nga njëra anë kontrollohet nga Izraeli. Tani është aq e vështirë saqë hapet vetëm nga ora 8 e mëngjesit deri në 1 ose 2 pasdite. Dhe me mijëra njerëz përpiqen të kalojnë. Mund të rrish aty për orë të tëra dhe ndoshta nuk e kalon kufirin atë ditë.

Njerëzit planifikojnë... E vetmja mënyrë që palestinezët të ndihen të lirë është të shkojnë në një vend tjetër. Edhe për pushime. Nuk ndihesh i lirë në vendin tënd. Këtë ndjesi e kisha edhe unë kur jetoja atje gjatë verës. Prandaj udhëtoja në vende të tjera. Sepse brenda Izraelit dhe Palestinës, ndihesh si në burg. Nuk ndihesh si njeri. Dhe kështu, nëse ke mundësi të largohesh për të marrë frymë pak, e bën.

TUCKER CARLSON: Meqë je amerikane dhe njeh njerëz në pozita autoriteti, kur kthehesh në SHBA dhe i tregon këto histori në darka, çfarë thonë njerëzit?

Reagimi politik amerikan dhe rezistenca në Kongres

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Tregojnë shqetësim kur ua tregon, por ndoshta u duket shumë larg. Kam folur edhe me njerëzit në kishat tona dhe tani po përpiqem të organizohem, sepse njerëzit pyesin: "Si mund të ndihmojmë?" Tani ata po shohin qartë gjërat e tmerrshme që po ndodhin. "Ku t'i dërgojmë paratë? Çfarë të bëjmë?"

Po, njerëzit kanë nevojë për para, por ajo që na nevojitet vërtet është ndryshim politik. Unë jetoj mes tre distrikteve kongresionale dhe kemi tentuar të caktoj takime me kongresistët tanë. Ata na kanë refuzuar. Po flas për gra në moshë të mesme që thjesht përpiqen të takojnë kongresistin e tyre. Kur u tregon se për çfarë do të flasësh, nuk duan të caktojnë takim për të të dëgjuar.

Dhe unë i shkrova një letër kongresistit tim, Nicholas Langworthy-t. Ai më ktheu një përgjigje të gatshme, duke thënë se "Hamasi është problemi dhe është në rregull të dërgojmë armë atje." Por dalëngadalë duhet të vazhdojmë t'i edukojmë. Nëse mjaftueshëm njerëz trokasim në dyer dhe themi "Nuk na pëlqen ajo që po bëjmë. Pse po dërgojmë miliarda dollarë në Izrael, ndërkohë që shkurtojmë Medicaid, shkurtojmë ndihmat... njerëzit nuk kanë punë në këtë rajon?", atëherë mund të ketë ndryshim.

Në fakt, ai bëri një takim telefonik me qytetarët ose diçka të tillë, dhe shumica e njerëzve ishin të shqetësuar sepse nuk kishin mjaftueshëm para për ushqime ose për atë që do të ndodhte me kujdesin e tyre shëndetësor në muajt dhe vitet e ardhshme. Dhe pastaj asnjë pyetje për… Ai nuk e pranoi pyetjen time për çështjen që doja të ngrija rreth Izraelit dhe pse ne po dërgonim më shumë armë ofensive.

Nuk po flasim për… mos e luaj këtë lojë. Nuk ka asgjë të keqe me "Kupolën e Hekurt" për t'u mbrojtur. Je në një lagje të vështirë. Po flas për pushkë automatike, të cilat sapo u miratuan përsëri për t'ua dhënë kolonëve nga Ben Gviri, të cilët më pas vrasin palestinezët në Bregun Perëndimor. Dhe ne po e financojmë këtë. Pra disa nga njerëzit… A nuk ju ka ardhur mjaft? Vërtet doni që kjo të bëhet në emrin tuaj?

Por edhe politikanët e vështirësojnë. Ata nuk duan ta dëgjojnë. Dhe e kuptoj. Kur jetoja atje në fillim të viteve 2000, kongresistja Darlisa dhe Carolyn Maloney ishin ende në detyrë në atë kohë. Ishin në një udhëtim luksoz në Izrael. Mendoj se ishte për 60-vjetorin e diçkaje. Por ishin të gatshme të vinin dhe të më takonin, por nuk donin të vinin në Betani sepse ishte "përtej murit" ose muri ishte duke u ndërtuar atëherë. Ishte në Bregun Perëndimor.

Kështu që u takuam në Malin e Ullinjve, dhe ato erdhën me mua dhe panë që muri po ndërtohej në atë kohë, dhe panë se si njerëzit po kalonin mes gurëve dhe nuk kishin gjëra të mira për të thënë për Izraelin. Por mendon se vota e tyre do të ndryshonte? Jo, nuk do të ndodhte. Nuk do të ndodhte.

TUCKER CARLSON: Sërish ju ndërpreva kur po shpjegonit për vizitën tek prindërit e tu.

Pikat ushtarake izraelite të kontrollit dhe qytetarët amerikanë

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po. Pra, ne po hynim në Taiba, dhe ushtarët… Arsyeja pse ishin atje është sepse jashtë Taibës, nga njëra anë ke koloninë Rimonim, me pishina dhe shtëpi të bukura, dhe në drejtim tjetër, koloninë gjigante të Ofras. Pra këto janë në Bregun Perëndimor në zona që supozohet të jenë palestineze. Dhe kështu, ushtarët atje janë "për mbrojtjen" e tyre, por ata bllokojnë hyrjen e Taibës ose kontrollojnë kush hyn e kush del.

Pra ne shkuam me makinë. Fillimisht nuk donin të na linin të kalonim. Thanë: "Jo, jo, nuk mund të kaloni nga kjo rrugë. Duhet të shkoni rreth Ofras, të bëni rreth 32 km dhe të hyni nga një rrugë tjetër për të shkuar në Taiba." Unë thashë: "Jo, jo, ata janë vetëm disa javë në vend. Kanë vetëm disa orë këtu. Do të hyjmë nga kjo rrugë." Më në fund na lanë të kalonim dhe pastaj thamë: "Do të rrimë vetëm disa orë. Po vizitojmë disa familje dhe do të kthehemi përsëri."

Kur u kthyem, e njëjta lojë. Ushtarët thjesht qëndronin aty. Ata e luajnë këtë lojë për të treguar që janë në kontroll. Nuk kishte makina të tjera pas nesh. Thjesht thanë: "Jo," nuk na lanë të kalonim. Do të na mbanin aty pak. Më në fund, babai im, me temperament grek, doli nga makina dhe iu afrua ushtarit duke i thënë: "Çfarë është kjo? Unë jam qytetar amerikan. Thjesht duam të kthehemi në Jerusalem." Dhe ata thjesht i qeshën në fytyrë.

Kjo është e tmerrshme. Në fund arritëm të lëviznim. Por përbuzja që kanë për amerikanët është diçka tjetër gjithmonë. Nuk është hera e vetme që kam parë diçka të tillë, ku ata tallen me Amerikën.

TUCKER CARLSON: Amerika e paguan gjithë këtë.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, faleminderit shumë, por…

TUCKER CARLSON: S'ka asnjë dashuri për Amerikën.

Qëndrimi i Izraelit ndaj Amerikanëve

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Në atë kohë, kam parë ushtarë amerikanë, veteranë që ndodheshin në pikat e kontrollit dhe bënin shaka me ushtarët. Pra, ka pasur ndoshta një lloj shoqërie me disa njerëz që ishin ndoshta "sionistë të krishterë" ose me atë mentalitet. Pra, ishin pro-Izrael. Nëse e ke atë pikëpamje, atëherë është në rregull. Por në përgjithësi, jo, ata nuk kanë dashuri për amerikanët. Vërtet. Ky ishte perceptimi im.

TUCKER CARLSON: Mendoj se shumica e amerikanëve do të habiteshin ta mësonin këtë.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, është koha që kjo të ndryshojë.

TUCKER CARLSON: Pse mendon se ka përbuzje ndaj amerikanëve në një vend të mbështetur nga Amerika?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Mendoj se është pjesë e arrogancës së vendit. Mendojnë se çdo gjë u takon me të drejtë. Nuk ka shumë mirënjohje. Kur mendoj për periudhën kur Joe Biden ishte një politikan i ri, atëherë kishte një ndjenjë të ngrohtë ndaj Izraelit dhe shihej si i pafuqishëm. Por tani ka kaluar ajo kohë. Kështu që atëherë mund të ketë pasur një ndjenjë "mirënjohjeje ndaj Amerikës." Por me kalimin e viteve, me gjithë këtë projekt për "tokën e madhe të Izraelit" dhe dominimin mbi një popull tjetër, duke pasur fuqinë për ta bërë, nuk ka më mirënjohje.

Sulmet personale dhe censura mediatike

TUCKER CARLSON: Jeni sulmuar që keni gjëra të tilla? Në ç'mënyrë në SHBA?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, si ai shpifja e vogël atëherë. Jam e sigurt që… Do ta shohim çfarë do të ndodhë pas kësaj, jam e sigurt. Në fakt, duke menduar tani, folëm më herët për fillimin e viteve 2000. Babai im ishte prift në një kishë të madhe në Nju Jork, dhe bëri një meshë me disa qindra njerëz. Unë fola për situatën në Palestinë dhe të gjithë e pritën mirë. Por pastaj pati një gazetë, që besoj kontrollohej nga John Katsumtides, një figurë e madhe në Nju Jork. Ata raportuan çfarë thashë, por gjithashtu e "zbutën" shumë. Ekziston kjo ide që nuk duhet të shkojmë shumë larg dhe të themi diçka negative për Izraelin. Dhe kjo ishte atëherë. 15 apo 20 vite më parë. Pra nuk është se sulmohesh domosdoshmërisht, por nuk të lejojnë të thuash të vërtetën për gjërat.

Të Krishterët në vendet arabe kundrejt Izraelit-Palestinës

TUCKER CARLSON: A mendon se të krishterët në vendet e tjera arabe trajtohen më mirë sesa të krishterët në Izrael dhe Palestinë?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Mund të flas vetëm nga koha kur kam qenë në Liban gjithashtu, në kohën kur isha atje kishte kisha dhe ishin pjesë e shoqërisë, kështu që nuk kishte asgjë të keqe të ishe i krishterë. Edhe në Siri, kur unë… tani kush e di çfarë do të ndodhë, por sigurisht në kohën kur isha atje…

TUCKER CARLSON: Izraeli tani i kontrollon këto vende.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, ata po përpiqen të fusin ndikim. Po, po, po. Çfarë bënë? Së pari bombarduan pas rënies së Assad-it, e shkatërruan ushtrinë. Kështu që kush është Abu Jelani tani? Kreu i ISIS-it pa… Kush është ai? Po i shërben popullit sirian apo izraelitëve?

TUCKER CARLSON: Cila është përgjigjja?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Tani për tani duket sikur i shërben Izraelit.

TUCKER CARLSON: Ajo që është surprizuese është se mendon, ose në SHBA njerëzit mendojnë për Izraelin si një bazë të civilizimit perëndimor në Lindjen e Mesme. Dhe kështu do të imagjinoje që të krishterët do të trajtoheshin shumë më mirë nën kontrollin izraelit sesa nën atë të Assad-it.

Karakteri shpirtëror i popullit palestinez

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jo, nuk është aspak ashtu. Kjo nuk është e vërtetë. Do të doja të flisja pak më shumë për vetë palestinezët. Do të më pëlqente të flisja për formën e tyre të rezistencës, sepse një nga arsyet pse isha mirënjohëse të vija këtu ishte për të dhënë një pasqyrë të tyre, të popullit ashtu siç janë.

Një gjë që më ka bërë shumë përshtypje, unë njoh myslimanë, njoh beduinë, njoh njerëz të ndryshëm gjatë gjithë kësaj kohe që ata kanë vuajtur shumë. Ajo që ndjej vërtet nga ata është besimi i tyre i thellë tek Zoti dhe bindja se jeta e tyre është në duart e Tij. Ka një përulësi dhe bindje ndaj Krijuesit të tyre dhe një kuptim se kjo jetë nuk është e vetmja. Dhe ka një bukuri të vërtetë në këtë që pjesa e madhe e botës po e humbet.

Dhe besoj se edhe në një kuptim më të thellë, gjithçka që po ndodh tani ka lidhje me këtë. Ne jemi në zemër të Jerusalemit, në zemër të vendit ku erdhi Krishti. Kjo kishte një arsye. Dhe tani kemi një situatë ku populli që ishte më pranë Zotit po shkatërrohet.

Në një kuptim të thjeshtë, unë jetoj pranë Malit të Ullinjve, dhe kur zbret poshtë atij mali, aty është vendi ku thoshin: "Hosana në lartësi, ja po vjen Krishti." Dhe shpesh kam shkuar në kishat famullitare në Palestinë, ku e gjithë bashkësia i di shërbesat dhe i këndojnë vetë. Dhe kjo më kujton ata njerëzit që ishin mbi Malin e Ullinjve duke pritur Krijuesin, Mesian, që vinte për shpëtimin e tyre dhe duke e nderuar atë. Dhe këtë vazhdojnë ta bëjnë edhe sot. Dhe ndërkohë, ne çfarë po bëjmë? Po e shkatërrojmë këtë.

Po çfarë do të thotë për botën kur ne e lëmë këtë të shkojë? Herën e fundit që isha atje, hyra nga Amani, jo nga Tel Avivi, kështu që kalova kufirin. Qëndrova një natë dhe në mëngjes herët po udhëtoja për në aeroport nga Madaba, ku ndodhet një mozaik i shekullit të 6-të që tregon vendet e Tokës së Shenjtë, harta e Madabës.

Madaba nuk është një qytet i madh. Dhe sapo dilje prej andej, përpara se të mbërrije në aeroport, arrije në toka ku ende kullosin barinjtë me kopenë e tyre. Dhe fillova të qaj, sepse për mua kjo është aq përfaqësuese e asaj që Zoti dëshironte me të vërtetë për ne: të ishim në kontakt me tokën, duke e kuptuar se jeta jonë varet nga ajo që mbjellim, nga ajo që prodhojmë, nga ajo që bëjmë.

Dhe pikërisht këta njerëz janë ata që më shkruajnë tani dhe më thonë se po vuajnë, se do të vriten, por megjithatë ata kanë shumë më tepër guxim dhe besim sesa gjen në Amerikë dhe në Perëndim, të cilin ne e kemi humbur. Për mua, kjo luftë është në njëfarë mënyre një vrasje e mesazhit të Krishtit. Dhe ai mesazh, çfarëdo që të jetë teologjia e secilit, është mesazh dashurie, tolerance dhe mëshire. Dhe bota po bëhet më e vogël në këtë drejtim.

Dhe besoj se njerëzit e ndiejnë këtë, apo jo? Se si sillemi me njëri-tjetrin dhe me fqinjin tonë. Dhe fakti që politikanët dhe njerëzit mund të dëgjojnë mjekët, të dëgjojnë çfarë po ndodh, dhe përsëri të rrinë me një fytyrë të ftohtë sikur çdo gjë është në rregull. Si kemi ardhur në këtë pikë kaq të errët?

Lufta shpirtërore

TUCKER CARLSON: Më duket sikur është pjesë e një lufte shpirtërore më të gjerë.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, absolutisht, mendoj kështu.

TUCKER CARLSON: Çfarë ndodh me 2 milionë njerëzit që jetojnë në Gaza?

Rruga përpara: Zgjidhjet politike dhe shpirtërore

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Nuk mund të them se jam fanse e Trump-it, por ai është një njeri që bën marrëveshje. Ai do të marrë Çmimin Nobel për Paqen. Ai ka njerëz me shumë para në Arabinë Saudite dhe Katar. Nuk ka pse të ndërtojmë një rivierë për dikë tjetër, ndërtojeni për palestinezët. Le të rindërtojnë zonën, të krijojnë një shtet palestinez.

Pse është ide kaq e çuditshme kjo? Pse Izraeli mendon se palestinezët duhet të jenë armiqtë e tyre? Ata thonë, "Shkoni në Jordani, shkoni në Egjipt." Çfarë ndryshimi ka? 32 km më tutje. Në fund të fundit, distanca mes Amanit dhe Tel Avivit është 32 km, asgjë më shumë.

Pra, çfarë ndryshimi ka mes njerëzve që jetojnë në Palestinë, në Jeriko e Betlehem, dhe atyre që jetojnë në Aman? Apo mes dikujt që jeton në Gaza? Jepuani një kufi të përcaktuar, dhe vendet arabe duhet gjithashtu të ndihmojnë në rindërtimin e Gazës. Izraeli duhet të tërheqë ushtrinë prej andej dhe të lërë Gazën të lirë që njerëzit të zhvillohen.

Disa prej njerëzve më të arsimuar janë në Gaza. Sa prej nesh kemi lexuar për Mosab Abu Toha apo për Refaat-in, poetin e vrarë, njerëz me shpirt të bukur? Apo Bisan Owda, që del çdo ditë, jo të gjithë e shohin, jo mediat kryesore, por ajo është një palestineze e re, e bukur, që ende përpiqet të jetojë, të gjejë gëzim dhe bukuri mes gjithë asaj vuajtjeje.

Pra, nuk ka arsye pse të mos ketë para. Dhe nëse Trump, që nuk është politikan, por biznesmen, do ta zgjidhte këtë gjë, pse jo? Nuk e di nëse do të ndodhë, por politikanët tanë sigurisht që nuk e kanë bërë.

TUCKER CARLSON: Po cili është plani aktual për këta njerëz? Me siguri jo të mbledhin një trilion dollarë dhe t'u rindërtojnë një model qyteti.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po pra, cili është plani? A jemi vërtet në një botë ku mund të shohim drejtpërdrejt në televizor miliona njerëz që po shuhen ngadalë? Apo thjesht do t'i transferojmë ata diku tjetër? Dhe pse duhet të transferohen? Pse duhet të lënë tokën e tyre ku kanë qenë me shekuj?

Edhe Gaza është njësoj si Bregu Perëndimor. Në Gaza është Kisha e Shën Porfirios, e shekullit të tretë, që u bombardua. Gjithashtu, kemi edhe kisha ortodokse atje.

TUCKER CARLSON: Si u bombardua një kishë e krishterë?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Sepse është pjesë e Palestinës, aty janë palestinezët. Kam qenë atje. Është Kisha e Familjes së Shenjtë dhe Kisha Baptiste, të gjitha janë në të njëjtin vend. Nuk mund të thuash se ishte një gabim.

TUCKER CARLSON: Mendon se nuk ishte aksident?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jo, jo. Asgjë nuk është aksident. Ndonjë predhë mund të shkojë gabim ndonjëherë, por jo kjo. Dhe sidomos herën e fundit, kur u qëllua drejt e mbi kryq. Në Kishën e Familjes së Shenjtë, kryqi nuk ra, por predha ra vetëm pak centimetra pranë tij.

Dhe në Nablus, te Pusi i Jakobit, ka një kishë të madhe ku kryqet janë të vendosur në fasadë brenda rrathëve. Dhe murgu na tregon gjithmonë se aty ka një gjurmë të një predhe tanku të drejtuar drejt atij kryqi. Ende e sheh nga një përleshje më e hershme në Nablus. Pra, mos më thoni se këta ushtarë bëjnë gabime.

Kisha në Gaza është qëlluar, dhe kryqi është aty në mes i vetëm. Është e vështirë të besohet se nuk ishte e qëllimshme.

Vlerat e krishtera dhe mbështetja politike

TUCKER CARLSON: Pra, çfarë do t'i thoshit Ted Cruz-it, i vetëshpallur i krishterë, që mbështet predhat e tankeve të hedhura mbi kryqe? Çfarë është kjo?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Do të thosha, përsëri, që duhet të çlirohemi nga ky nocion. Janë po ato pika të diskutimit që japin kongresistët. "Po, por problemi është Hamasi dhe ata janë terroristë." Jo, Hamasi nuk është problemi. Pra, mos e përdorni më këtë si justifikim. Duhet të mbrojmë vlerat e krishtera, vlerat amerikane dhe dinjitetin, lirinë e njerëzve. A nuk duam të gjithë këtë, të kemi të drejtat tona?

Mali i Tempullit: Një kryqëzim i shenjtë

TUCKER CARLSON: Çfarë ndodh në Malin e Tempullit? Çfarë është Mali i Tempullit? Mund ta shpjegoni?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Mali i Tempullit është zona ku ekzistonte Tempulli në kohën e Krishtit.

TUCKER CARLSON: Në Jerusalem.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Në Jerusalem, po. Unë banoja në Manastirin e Shën Maria Magdalenës, në Malin e Ullinjve. Përballë meje ishte Kupola e Shkëmbit dhe aty ishin muret e Qytetit të Vjetër. Brenda saj ishte zona ku kishte ekzistuar tempulli.

Gjithashtu në shekullin e 5-të ka pasur një kishë bizantine, sepse aty ku është Kupola e Shkëmbit është edhe vendi ku Abrahami deshi të sakrifikonte të birin e tij, Isakun. Pra, është vend i shenjtë për të gjitha traditat monoteiste.

TUCKER CARLSON: Po.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Dhe në anën e majtë, nëse shikon nga manastiri ku isha unë, është Muri i Lotëve. Është një pjesë e tempullit që ende ekziston. Dhe disa, ashtu si sionistët e krishterë, duan që tempulli të rindërtohet. Kam njohur të krishterë që kanë shkuar atje, kanë marrë një shenjë dhe kanë thënë: "Hiqni gjysmëhënën nga kupola dhe vendosni një kryq."

Është diçka që për ta vjen natyrshëm. Ekziston një lëvizje për rindërtimin e tempullit. Gjithë kohën që isha atje, e dëgjoja këtë, edhe pse është një lëvizje e vogël.

TUCKER CARLSON: Por aty ka një xhami ku ka qenë tempulli.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po. Tani është xhamia Al-Aqsa. Është vendi i tretë më i shenjtë për myslimanët në botë. Shumë përplasje ndodhin, sepse Izraeli kontrollon hyrjen dhe daljen nga aty. Ose shpall që vetëm burrat mbi 50 vjeç mund të hyjnë atë ditë në xhami. Dhe aty kanë ndodhur shumë përplasje ku janë vrarë njerëz. Pra, po, është një xhami funksionale, Al-Aqsa.

TUCKER CARLSON: Po nuk mund ta rindërtosh tempullin kur aty ka një xhami.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jo. Por ata thonë se i kanë planet për rindërtimin e tempullit dhe gjithçka tjetër. Dhe persona si Ben Gviri, ministri, që është një fanatik fetar, kanë shkuar në Malin e Tempullit, dhe ky është një provokim. Zona administrohet nga Jordania nga aspekti fetar, por ekziston një organizatë që kujdeset për atë hapësirë.

Tempulli i tretë dhe pasojat e tij

TUCKER CARLSON: Pra, dëgjon njerëz që thonë se do të rindërtojnë tempullin, Tempullin e Tretë, por aty ka një xhami. Pra, cili është plani për xhaminë?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Mendoj se plani do të ishte ta shkatërronin me shpërthim.

TUCKER CARLSON: Dhe sapo thatë që ky është vendi i tretë më i shenjtë i Islamit.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Sigurisht që kjo do të ishte një ditë e errët për këdo.

TUCKER CARLSON: Atëherë, çfarë do të ndodhte nëse shkatërron vendin e tretë më të shenjtë të Islamit?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Ndoshta ju mund të përgjigjeni më mirë se unë. Me siguri do të ndizte një konflikt të madh në botë.

TUCKER CARLSON: Dua thjesht ta them me zë të lartë sepse njerëzit flasin për këtë si gjë e zakonshme.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, do vijmë aty. Dhe ky është problemi me sionistët e krishterë. Pyetja është: cili është qëllimi juaj?

TUCKER CARLSON: Po, kjo është.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Besimi i tyre u thotë se kjo është në rregull. "Ne duam të ndodhë Lufta e Tretë Botërore sepse do të shpëtohemi dhe do të jemi mirë. Pastaj do të kthehemi më vonë, pasi të ketë mbaruar gjithë lufta." Kjo është ajo që i mëson teologjia e tyre. Dhe ndërkohë, gjithë hebrenjtë duhet të konvertohen në versionin e tyre të krishterimit ose të vdesin në atë zjarr shkatërrues.

Mësimi i vërtetë i krishterë kundër herezisë moderne

TUCKER CARLSON: Po ju pyes për këtë sepse ju jeni murgeshë.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po.

TUCKER CARLSON: Kjo nuk është e krishterë. Kjo nuk është një…

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jo, nuk është një besim i krishterë. Aspak.

TUCKER CARLSON: Keni ndonjë ide nga erdhi kjo?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Po, ideja e Rrëmbimit.

TUCKER CARLSON: Po.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Siç thashë që në fillim, ideja e Mbretërisë një mijë vjeçare është një herezi. Ka qenë që në kishën e hershme. Por shtytja e madhe për të gjitha këto vjen nga vitet 1830, me James Darby Scofield, ose John Darby Scofield. Pra, është një teologji e re që nuk ka asnjë bazë në themelet e krishterimit. Nuk ka të bëjë fare me të.

Si mbaron kjo histori

TUCKER CARLSON: Si mendoni se do të përfundojë kjo histori?

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Varet nga ne. Dhe kjo është arsyeja pse dua ta përcjell këtë mesazh: që ne duhet të bëjmë diçka politikisht. Të krishterët duhet të zgjohen dhe t'i thonë qeverisë së tyre, sepse gjithçka është në duart e Shteteve të Bashkuara. Nuk ka rëndësi çfarë bën çdo vend tjetër në botë. Nëse SHBA mbron Izraelin, kjo do të vazhdojë dhe do të arrijmë në atë përfundim, që me siguri do të çojë në një luftë të tretë botërore ose diçka të ngjashme.

Por gjithashtu në një kuptim shpirtëror, duhet të kuptojmë se çfarë duam të jemi si njerëz. Duam të ndjekim rrugën e Krishtit që na udhëheq drejt një bote më të mirë? Ne jetojmë në këtë botë sa më mirë që të mundemi për t'u përgatitur për botën që do të vijë.

Krishti ka thënë: "Mbretëria ime nuk është e kësaj bote." Pra, nëse jeni vërtet një i krishterë besimtar, dëshironi të bëni gjithçka që do t'ju vendosë në hirin e Perëndisë në Ditën e Gjykimit. Dhe kjo nuk do të thotë të rindërtosh tempullin. Do të thotë të jetosh si një i krishterë dhe të ndërtosh një shoqëri që jeton sipas parimeve të krishtera. Dhe që qeveria jote të veprojë sipas këtyre parimeve. Dhe kjo nuk do të thotë të masakrosh popuj të tjerë dhe t'i çosh drejt shfarosjes.

Thirrje për dëshmi dhe veprim

TUCKER CARLSON: E vlerësoj shumë që po ma jepni këtë kohë.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Mendoj se ka shumë rëndësi. E vlerësoj dhe unë. Shpresoj që kjo të ndihmojë sadopak të hapen sytë e njerëzve. Dhe dua ta mbyll me një gjë. Sigurisht, mendoj se e vetmja mënyrë... ishte shkrimtari Ta-Nehisi Coates, me të cilin mund të kesh mospajtime për gjëra të tjera, por ajo që i hapi sytë ishte se shkoi me një grup shkrimtarësh në Bregun Perëndimor dhe pa se si jetonin palestinezët dhe cili ishte realiteti i okupimit. Dhe kjo e bëri të kuptonte se duhen bërë ndryshime.

Dhe kanë ndodhur disa ndryshime në komunitetet e kishave afro-amerikane, që padyshim janë duke u afruar me këtë çështje. Do të doja që kjo të ndodhte më shumë. Mendoj se duhet të kemi shumë më tepër njerëz që shkojnë dhe shohin vetë, jo në një udhëtim turistik të organizuar nga AIPAC, por një vizitë reale. Dhe si të krishterë, t'u themi komuniteteve tona se duam të shkojmë dhe të vizitojmë komunitetet e krishtera palestineze.

Dhe kjo mund të duket pak… Ju mund të vendosni ç'të bëni me të. Ëndrra ime do të ishte të organizohej një udhëtim i tillë. Ndoshta edhe ju të vini. Ndoshta edhe Mel Gibson, Cat Stevens, është pak e çuditshme, por ai është një njeri që ka lindur në kishën greke dhe tani është mysliman. Dhe Vivek, Brad Lander, Marjorie Taylor Greene, thjesht për të dhënë idenë. Qëllimi është ekspozimi i realitetit.

TUCKER CARLSON: Dua të jem në atë darkë.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Jo vetëm në darkë. Duhet të vini të vizitoni miqtë e mi në Betlehem. Pastaj ju do t'i tregoni botës se çfarë po ndodh atje, sepse ju jeni komunikues shumë më të mirë se unë.

Dhe bota vërtet duhet ta dijë. A nuk jemi të tmerruar nga kjo ide? Ti, si gazetar, a nuk je i tmerruar? Pse nuk lejohen gazetarët të hyjnë në Gaza? Pse nuk lejohen gazetarët të hyjnë në pjesë të mëdha të Bregut Perëndimor? Ata i shpallin ato zona ushtarake. Çfarë lirie shtypi është kjo? Dhe çfarë po përpiqen të fshehin?

Pra, mënyra e vetme për ta thyer këtë është që mjaftueshëm njerëz me ndikim të shkojnë atje dhe të thonë: "Dua të shoh çfarë po ndodh" dhe pastaj të raportojnë. Dhe të falënderoj që ma dhe këtë mundësi të vogël. Shpresoj që të lëvizë gjërat në drejtimin e duhur.

TUCKER CARLSON: Faleminderit.

AGAPIA STEPHANOPOULOS: Mirë. Shumë faleminderit./ Përgatiti në Syri.net