Pasrori pyet: "Nëse Jezusi më do mua, pse Donald Trump po shkatërron gjithçka?"
Nga pastori Mark Wingfield
Dëgjova një nga ata televangjelistë duke predikuar në internet një ditë tjetër, duke deklaruar me po aq sinqeritet se Jezusi më do dhe se Donald Trump është shpëtimtari që të gjithë e kemi pritur.
E kam të vështirë t'i pajtoj këto mesazhe.
Nëse Jezusi më do vërtet mua, pse po lejon ai një president narcisist kon-artist që ta hedhë botën në kaos sipas dëshirës? Nëse Jezusi më do mua, përse miliona njerëz që pretendojnë se e ndjekin këtë Jezus gëzohen ndërsa fëmijëve të uritur u rrëmbehet ushqimi, njerëzit humbasin punën pa arsye dhe armiqtë politikë ndiqen penalisht pa marrë parasysh ligjin aktual?
Nëse Jezusi më do mua, pse Donald Trump po shkatërron gjithçka sy për sy?
Për shumë nga ata si unë, të rritur në ungjillizmin konservator, prioriteti i subdimit të botës për Krishtin – kërkimi për të ungjillizuar – ishte parësor. Na thanë se asgjë tjetër nuk kishte më shumë rëndësi.
Megjithatë, kjo nuk është më e vërtetë. Nëse ungjillorët do të donin vërtet të ungjillëzonin, ata nuk do të bënin një punë kaq të mirë për të antagonizuar të gjithë të tjerët. Lëvizja që dikur pretendonte të shpallte "lajmin e mirë" të ungjillit tani është e fiksuar pas lajmit të keq se kushdo që i zë rrugën është një armik i vdekshëm që duhet asgjësuar.
Ata kanë kaluar nga "besimi në Zotin Jezu Krisht dhe shpëtimi" në " ose në pajtim me axhendën tonë politike egoiste ose të piqen në ferr".
Për shembull, Franklin Graham ka hequr dorë nga autoriteti i tij për të predikuar ungjillin si ungjilltar, sepse ai ka prostituuar veten si një operativ politik. Dhe numri i predikuesve që janë si ai është legjion. Ata nuk mund të shpallin më lajmin e mirë të Jezusit, sepse janë të fiksuar pas lajmeve të këqija të perandorisë.
Ne nuk mund t'i dëgjojmë fjalët tuaja për Jezusin, sepse ato janë errësuar nga përkushtimi juaj ndaj një figure antikrishti.
Ajo që vazhdon të na hutojë ne të tjerët është se si ndodhi kjo. Nëse Jezusi na do vërtet, siç na kanë mësuar, si mund të lejojë një Perëndi i dashur që kisha të bjerë në një braktisje të tillë?
Rezulton se kjo është një pyetje shumë amerikane për t'u bërë. Për gjithë jetën tonë, ne kemi gëzuar një lloj lirie fetare që shumica e botës nuk e ka njohur dhe nuk e njeh ende. Shumica e njerëzve që jetojnë sot në tokë nuk lejohen të praktikojnë lirisht fenë e zgjedhur prej tyre.
Gjë që e bën edhe më të çmuar atë që ka shpërdoruar kisha amerikane. Kërkimi për dominim ka sakrifikuar kremtimin e lirisë fetare.
Mjerisht, kjo është dëshmi për realitetin e vullnetit të lirë. Ne nuk mund ta imagjinojmë një Zot të dashur që përjetëson llojin e urrejtjes së mishëruar në lëvizjen MAGA. Lidhja e kësaj lëvizjeje që mohon narrativën gjithëpërfshirëse të Ungjijve edhe talljet me paracaktimin se kush pretendon të jetë Perëndia. E megjithatë, siç e shohim të përsëritur gjatë historisë biblike, pikërisht ky Zot na ka dhënë fuqinë për të përcaktuar veprimet dhe besimet tona. Edhe kur shpifin emrin e Zotit.
Bibla mëson se Perëndia na dha vullnet të lirë, sepse Perëndia na do dhe dëshiron të marrë dashuri në këmbim. Dhe e vetmja mënyrë për t'iu përgjigjur në mënyrë autentike dhe për t'iu përgjigjur asaj dashurie është duke zotëruar lirinë për të mos dashur Perëndinë. Pra, Zoti vë bast gjithë njerëzimin për vullnetin e lirë.
Sot, shumë nga njerëzit që pretendojnë se e duan më shumë Jezusin, e kanë shkëmbyer marrëdhënien e tyre reciproke të dashurisë me të me një fuqi politike transaksionale. Si rezultat, ata nuk tregojnë asnjë provë të dashurisë për Perëndinë dhe veçanërisht të dashurisë së asaj çfarë dhe kë do Perëndia.
Ja ku duhet t'i drejtohemi njërit prej kapitujve më të keqcituar dhe të keqkuptuar në të gjithë Biblën, Romakëve 8. Pavarësisht nga tmerri i momentit të tanishëm, mund të jemi të sigurt që Perëndia e duron këtë tmerr me ne. Ky është një mësim që të krishterëve më të privilegjuar amerikanë nuk u është dashur kurrë të jetojnë në mënyrën se si kanë jetuar të krishterët në mbarë botën.
Nëse Bibla duhet të besohet, Perëndia do të mbetet me ne dhe do të ecë përkrah nesh për të shpenguar edhe më të keqen që ndodh. Por Zoti nuk do ta ndalojë që të ndodhë, sepse Zoti e nderon vullnetin e lirë. Ashtu si Bijtë e Izraelit adhuruan vazhdimisht idhujt dhe një viç të artë, ashtu edhe fëmijët e ungjillizmit kanë zgjedhur të adhurojnë idhullin e (quajtur) Donald Trump.
Një këngë e vjetër ungjillore jehon përsëri në tokën tonë sot:
Oh, liri, Oh, liri
Oh liri mbi mua
Dhe më parë do të isha skllav
Do të varrosesha në varrin tim
Dhe shko në shtëpi te Zoti im dhe ji i lirë
Oh liri
/Nga baptistnews.com/