Lidhje


Histori/ Gjenocidi grek ndaj banorëve të Çamërisë në vitet 1944-1945

Historia e shqiptarëve etnikë në Çamëri është mbushur padyshim me një varg datash tragjike, të ruajtura në kujtesë si akte të dhimbjes kulmore. Por historiografia jonë e ka pranuar se nëse në vitet 1913-1943 gjenocidi helen ndaj shqiptarëve çamë ka patur një përshkallëzim, po ashtu është pranuar që pranvera dhe vera e vitit 1944, përbëjnë apogjeun e barbarisë greke ndaj popullsisë së pambrojtur shqiptare. Ky gjenocid do të provonte edhe njëherë qëndrimin e palëkundur të Athinës, e cila kërkonte jo vetëm largimin e shqiptarëve nga trojet e tyre stërgjyshore, por edhe rrënimin e plotë të kujtimeve mbi ekzistencën aty të racës sonë.

 


Në muajt gusht-shtator 1943, vlen të thuhet se rezistenca e atdhetarëve çamë ishte organizuar më së miri. Ndonëse në thelb, kjo rezistencë u organizua kundër okupatorit, në të pati edhe elemente të mbrojtjes vendore, çka do të thoshte ruajtja e shtëpive dhe popullsisë së pambrojtur ndaj andartëve grekë. Atdhetarë të tillë si Isuf Izeti, Xhafer Çafuli, Musa Demi, Dervish Dojaka, Braho Karasani, Sami Alushi e dhjetëra të tjerë u përpoqën që këtë front të rezistencës ta mbanin të ndezur edhe nëpërmjet zhvillimit të disa betejave kundër gjermanëve, duke parë sigurisht që këto beteja të mos i jepnin mundësinë kundërshtarit që të bënte reprezalje.
Kështu në ditët e fundit të shtatorit 1943 dhe deri në fillim të nëntorit të këtij viti, efektivat e batalionit “Çamëria” të ndihmuar edhe nga vullnetarët e zonës përreth, zhvilluan betejën e famshme të Konispolit, e cila zgjati 55 ditë. Në të vërtetë, në këtë betejë, morën pjesë shqiptarë nga të dy anët e kufirit politik dhe ky fakt u përcoll jo pa shqetësim në qarqet shovene të Athinës. Ky bashkëpunim i ngushtë i shqiptarëve brenda shtetit amë me vëllezërit e tyre çamë, pavarësisht se ata luftuan kundër okupatorit gjerman, u kuptua si një rrezik i madh për vorioepirotët dhe qëllimet e tyre.

Read more ...


FETO është e lidhur ngushtë me Komunitetin Musliman Shqiptar

Nga: Ayhan Demir

Vendi ku FETO (Organizatë Terroriste) është më i fortë në gjeografinë e Ballkanit është Shqipëria. Institucioni më popullor i organizatës FETO në këtë vend është Komunitetin Musliman Shqiptar (KMSH).
E kundërta është gjithashtu e vërtetë: KMSH është një nga institucionet më kryesore që ndihmoi FETO-n të forcohej në Shqipëri dhe të tregohej i fortë në arenën ndërkombëtare.
FETO filloi të depërtonte në KMSH në vitet 2000. Mes viteve 2004-2014, kur kryetar i asaj kohe ishte Selim Muça, ato u shpërndanë në kapilarët e institucionit.
Në fillim me metoda të tilla si shkarkimi, mbyllja e myftinisë, kërcënimet dhe shantazhet të ndryshme nisën të zëvendësonin myftinjtë, këshillat e myftinisë dhe anëtarët e këshillit të përgjithësh të KMSH’së. Në rastet kur nuk kanë marrë rezultat, nuk kanë hezituar as të kryejnë vrasje. Vrasja e Sali Tivarit, ish-sekretarit të KMSH’së, më 13 janar 2003, me tre plumba në zyrë, është shembulli më gjakatar i kësaj qasjeje.
FETO lakmonte gjithashtu pronat e KMSH’së që ishin trashëguar nga Perandoria Osmane, por që u konfiskuan nga regjimi komunist dhe iu kthyen Komunitetit Musliman të Shqipërisë pas rënies së regjimit. Shumë prona dhe vakëfe, në një mënyrë ose në një tjetër, janë asgjësuar/zhdukur.
E thotë bukur Furkan Çalishkan: “Njerëzit e ndershëm janë si pemët që bllokojnë pamjen. Askush nuk i do ata.”
Ata që kundërshtuan shitjen e pronave të u shkarkuan nga KMSH pa asnjë vendim të këshillit të përgjithshësh të KMSH’së. Nëse nuk e arrinin këtë, e mbyllnin direkt myftininë.
Ata hapën myftinitë e reja për të zëvendësuar ato të mbyllura. Myftiu i zgjidhte vetë anëtarët e këshillit të përgjithshësh. Përveç myftiut, si anëtarë i këshillit të përgjithshëm vendosnin persona të lidhur me ta, të cilët nuk kishin aspak lidhje me qytetin ku ndodhej myftinia.

Read more ...


Skema/ A është Shkëlzen Berisha pronar faktik i koncesionit 84 milionë euro të dializës?! Loja me maska e Klod Allajbeut.

Nga: Adriatik Doçi

Në fillim të vitit 2016, shërbimi i dializës për të sëmurët nga veshkat u dha me koncesion për 10 vjet, me vlerë rreth 84 milionë euro.
Koncensioni u fitua nga kompania DiaVita. Sipas kontratës me qeverinë, DiaVita do të ofrojë shërbimin e dializës në 5 qendra pranë spitaleve, përkatësisht në Lezhë, Shkodër, Korçë, Vlorë dhe në Elbasan.
Kontrolli i Lartë i Shtetit në disa raporte ka konstatuar se DiaVita ka marrë rreth 600 mijë euro pa nisur zbatimi i kontratës dhe në vijim ka marrë miliona euro në mënyrë të paligjshme për punë të pakryera, një skemë kjo e njohur për koncesionet abuzive në Shqipëri.


Deri në tetor të vitit 2019, DiaVita ishte në pronësi të Spitalit Amerikan (15 % të aksioneve) dhe kompanisë Evita (85 % të aksioneve).
Spitali Amerikan, me administrator Klodian Allajbeu, është në pronësi të kompanisë Balkan Alliance Healthcare B.V., me seli në Amsterdam dhe me adresë në Naritaweg 165, 1043 BE Amsterdam, përfaqësuar nga Klodian Allajbeu.
Në mars 2023, Allajbeu i blen vetes së tij për 24 milionë euro kompaninë Balkan Alliance Healthcare B.V., nëpërmjet një tjetër kompanie (të regjistruar po në Hollandë), KA Healthcare BV, për një çmim të vlerësuar në rreth 24 milionë euro. Për t’i blerë spitain vetes, Allajbeu ka marrë një kredi 16 milionë euro tek banka OTP Albania në pronësi të oligarkut rus të Putinit, Megdet Rahimkulov. Paratë e tjera do t’i gjejë rrugës!
Autoriteti i Konkurrencës, Ministria e Shëndetësisë, Drejtoria për Parandalimin e Pastrimit të Parave, Krimi Ekonomik etj., heshtin.
Ndërkaq, kompania Evita, e cila kishte 85 % të kompanisë DiaVita të koncensionit të hemodializës, ka një histori më interesante.
Fillimisht Evita ishte në pronësi të Majlinda Fetiut nga Berati. Kompania rezultonte e regjistruar me adresë një bar-kafe në rrugën “Barrikada” në periferi të Beratit. Lokali modest ishte ndërtuar në gjurmët e një ish gomisterie.
Majlinda është vajza e xhaxhait të Klod Allajbeut.

Read more ...


A do t'i ekstradon SHBA-ja anëtarët e organizatës terroriste FETO?

 

Shkruan: Adam McConnel

Gjatë shtatë viteve dhe tri administrata të ndryshme, dy demokratike dhe një republikane, asnjë hap i vetëm nuk është bërë drejt një përfundimi të tillë. Në shkëmbimet e fundit diplomatike midis Ankarasë dhe Uashingtonit, Gylen nuk u ngrit si temë, përveç paralajmërimeve nga zyrtarët turq për ta trajtuar FETO-n si një organizatë terroriste – paralajmërime që u janë përsëritur zyrtarëve amerikanë në intervale të rregullta gjatë shtatë viteve të fundit pa asnjë efekt të dukshëm.

 

Kësaj situate i shtohet edhe qëndrimi në Kongres, ku ekziston një ndjenjë e fortë kundër Ankarasë. Për sa kohë senatori i Nju Xhersit, Bob Menendez, kryeson Komitetin e Senatit për Marrëdhëniet me Jashtë, përparimi duket i pamundur. Qëndrimi antiturk i Menendez buron qartë jo vetëm nga zona e tij elektorale, por edhe nga paragjykimet e tij. Për këtë arsye, Türkiyes do t’i duhet në thelb të përkulet ndaj çfarëdo preference të politikës së jashtme që Menendez dëshiron që Ankaraja të ndjekë në mënyrë që ai të votojë “po” në vend të “jo” për disa çështje kyç të politikës që lidhen me marrëdhëniet turko-ShBA. Kjo është gjithashtu një pritshmëri krejtësisht joreale, kështu që të gjithë duhet të presin deri në zgjedhjet e nëntorit 2024 në ShBA për të parë se kush do të pushtojë Shtëpinë e Bardhë dhe nëse Menendez do të kryesojë sërish Komitetin e Senatit për Marrëdhëniet me Jashtë. Nëse skena politike amerikane ndryshon pas këtyre zgjedhjeve, ndoshta vendime të ndryshme në lidhje me marrëdhëniet turko-amerikane do të jenë të mundshme nga Shtëpia e Bardhë dhe/ose nga Kongresi.

Read more ...

XS
SM
MD
LG