Problemi i kurdëve të Sirisë
Drita e “kështjellave të ateizmit” si letër lakmusi për errësirën e zemrave të “orientit” (Rasti i mjekut islamofob në Gjermani dhe jo vetëm)
Nga Alban Gorishti
Diku në një artikull propagandistik islamofob, shkruhej me shkronja të mëdha “Ateizëm në rritje në vendet e lindjes së mesme”. Si shembuj të këtij ateizmi me sfond oriental, autori i shkrimit, paraqiste në një video ilustruese ku një ish besimtar shfaqte një kopje të Kuranit të grisur në copa, një tjetër shfaqte një grua arabe me bikini duke gatuar dhe duke ngrënë proshutë derri dhe teksa diku tjetër shfaqej “simboli perëndimor të lirisë së shprehjes”, më saktë talljes dhe ofendimit të një bashkësie globale, duke mbajtur karikaturat blasfeme që portretizojnë Muhamedin a.s.
“Pasojat që ka lënë C.ovid-19 në shëndetin mendor të brezit nga tre ne 23 vjeç”, alarmi i Artan Fugës: Jam gati ta provoj para çdo hetuesi
Nga prof. Artan Fuga
Covidi, shkolla, kultura e kombit
Fatmirësisht pandemia e Covidit 19 sikurse erdhi u largua.
Ose kujtuam se pasojat e saj janë larguar.
Vëllav.rasja | E vërteta e “10 sekreteve të e.rrëta të Perandorisë Osmane”
Nga Samuel Laze
Një artikull pa autor dhe pa asnjë lloj reference i cili ka bërë aleate të gjitha gazetat shqipfolëse(!) po qarkullon duke mbajtur në dorë pishtarin e Donkishotit për të na treguar ne shqiptarëve “10 sekretet më të errëta të Perandorisë Osmane”. Edhe pse sipas parimit “serioziteti ndaj budallallëkut është budallallëk” ky shkrim pa autor mbase meritonte thjesht një injorim, duke qënë se ka fituar popullaritet dhe duke qënë se gazetat kanë marrë komandën e promovimit të tij, për t’i shpëtuar lexuesit e shkujdesur nga një kurth i mirëmenduar vendosëm t’i përgjigjemi në mënyrë shkencore, objektive dhe logjike në artikuj të veçantë.
Kur laicizmi i çartisur 'proto-pellazg' "pllenohet" nga 'proto-kristianizmi' komercial!
Nga Alban Gorishti
Çdo vit në kopshtet dhe shkollat e Shqipërisë zhvillohen rëndom fenomene të cilat cënojnë tërësisht thelbin e laicitetit aq shumë të artikuluar në sferën publike. Zbukurime, këngë, atmosferë “kishtare” të cilat çdo vit tjetërsojnë perceptimin e fëmijëve tanë duke përdorur një arsenal të kamufluar religjoz brenda një institucioni laik. Edhe këtë vit si prind mu kërkua të sponsorizoja festën e “madhe” të fundvitit që fëmija im të merrte pjesë në këtë “kal troje” të zbukuruar me drera, këmbana dhe kukulla me pamjen e babagjyshit të vitit të ri. Përveç natyrës absolutisht skizofrenike të shfaqjeve që ndërthurin skenat e lindjes së Krishtit me Babadimrin, ajo çka më trishtoi ishte paaftësia e tyre për të respektuar edhe ndjesitë e dikujt me vlera religjoze të ndryshme! Injorimi i përvitshëm kështu bëhet simbol i një imponimi të përsëritur disi më ndryshe, më “bukur”, pasi dritat, muzika religjoze e lidhur me këto data dhe ngjyrat janë arsyetimi më rëndomtë që përdorin “arkitetektët” e kësaj propagande për të na bindur se është tërësisht diçka “e paqëllimshme”.